Waarom is het 'deo volente', en niet 'deus volente'?

Question

'God' in het Latijn is 'deus', maar toch zeg je 'deo volente'. Betreft het hier een naamval, en zo ja, wat is de reden voor het gebruik van deze naamval? Of betreft het hier een andere stam? Of is er een andere reden?

 · Accepted Answer

Het is geen hoofdzin maar een ablabs. Een ablativus absolutus. Dat is een bijzondere constructie,  een beetje vergelijkbaar met 'God willing' in het engels.
"Hij wordt gebruikt voor een speciale, vaak voorkomende constructie in de ablatief en verwijst naar een beknopte bijzin waarbij het "onderwerp" in de ablatief staat en het "werkwoord" een predicatief participium is dat congrueert met het onderwerp (en dus ook in de ablatief staat).
Zie verder: http://nl.wikipedia.org/wiki/Ablativus_absolutus

 · Answer

deO is hier de datief, oftewel meewerkend voorwerp.
Vrij vertaald: het is AAN god of het gebeurt --als God het wil--. Vaak ook afgekort als: D.V.

Waarom is het 'deo volente', en niet 'deus volente'?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (1)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: