Waar komt het woord Geest vandaan?

Het is een buitenlands (waarschijnlijk) Latijns woord voor Onstoffelijk

Het woord geest is afkomstig van het oud-germaanse 'gæstan', te vertalen met "angstig makend". Dit was het gebruikelijke woord voor "bovennatuurlijk wezen". Het woord "geest" als aanduiding voor een niet fysiek wezen heeft dus oude germaanse wortels.

De oud-Germaanse talen hadden reeds allerlei varianten op geest, met de betekenissen schrik, schrikwekkend, doen schrikken, etc.

De betekenis is later verschoven door het gebruik in de vroege kerk van het woord geest voor het Latijnse "spiritus" (in de moderne betekenis van geest).

Een goede site voor dit soort vragen is EtymologieBank.nl, daar kun je veel informatie over dit onderwerp vinden.

Toegevoegd na 3 uur:
Nog even nagekeken op EtymologieBank en daar staat ook dit:

< pgm. *gais- ‘bovenaards wezen’

pgm staat voor Proto-Germaans, de gemeenschappelijke voorouder van alle Germaanse talen zeg maar.

Maar ook:

< pie. *ǵheis- / *ǵhois- ‘schrikken’

pie staat voor Proto-Indo-Europees, de gemeenschappelijke voorouder van bepaalde Indische en Europese talen (ouder dan Proto-Germaans dus).

De twee betekenissen gaan dus al heel lang hand in hand en het is moeilijk te zeggen welke er eerst was. (In het IJslands, ook een Germaanse taal, betekent het gerelateerde woord "geiski" nog steeds "schrik" en hebben ze een geheel ander woord (draug) voor "geest").

Het woord geest is afkomstig van het Germaanse woord gaistu-, wat 'hogere zandrug in of langs zee- of rivierkleigebied, polder of moeras' betekende.