'ge' ervoor en 'te' erachter - wanneer?

Sprekers van levende talen houden volgens mij niet erg van regeltjes. In jouw voorbeelden lijkt het begin van een regelmaat er in te zitten, maar dat ge- te is volgens mij gewoon een hobby van Nederlandstaligen die dat op allerlei plekken doen zonder zich aan jouw regel te willen houden. Wat te denken van de woorden die al gauw aan mijn geestesoog voorbij trokken zoals:
gelofte - lof?
gemiste - dat kan je wel missen maar dat is niet de mis
gehalte - daar heeft de hal al geen fluit mee te maken
gestalte - met de stal wil ook niet
gemeente - de meen moet nog uitgevonden worden

Beste Rota ik heb er een hard hoofd in.

Goeie vraag. Zet me aan het denken of er een bodempje te leggen is onder het door jou genoemde fenomeen.
1) Je moet er een verzameling van kunnen maken. Maar geviste en geheuvelte kunnen inderdaad niet.
2) Ik zie ook geen overeenkomst in de woordvorm qua lettergrepen en klemtoonverdeling.
3) Je kunt wel analoge voorbeelden creëren die voor je gevoel wel of niet kunnen. 'Geviste' kan niet, maar 'gebigte' bekt wel.
4) Misschien mag de creatie niet te veel op een voltooid deelwoord gaan lijken? Zoals 'gewenste'
5) Speelt de context een rol? 'Gebigte' uit de mond van Midas is acceptabel. Ook na een dag woonboulevards aflopen: "Nou heb ik het voorlopig gehad met dat gemeubelte!"?
Ik ben er nog niet uit en ga er nog een tijdje over door denken.

Wat dacht je van Boef Geboefte?