Wat is de definitie van relatief?

`Relatief` betekent dat iets moet worden bezien in relatie tot iets anders, ofwel heeft het relatief te maken met verhoudingen. Een voorbeeld is: Groot is een relatief begrip. Een groot persoon van bijv. 2,25 meter is klein ten opzichte van een olifant. Tegenover relatief staat absoluut of nominaal. Natuurkunde: De relatieve snelheid is de snelheid ten opzichte van iets anders...

relatief
Uitspraak: relaˈtif Bijvoeglijk naamwoord beoordeeld ten opzichte van iets anders. Synoniem: betrekkelijk `'Oud' is een relatief begrip.`

re·la·tief bn, bw betrekkelijk (tegenst absoluut): de -tieve waarde vd cijfers

Relatief = betrekkelijk.

Iets is niet absoluut zus of zo.
Iets staat altijd in verhouding tot iets anders.
En moet dus ook beoordeeld worden naar gelang
omstandigheden, tijd, plaats, personen etc.
Het hangt er maar van af welke elementen je het meeste belang toekent.

Naar evenredigheid.
Naar verhouding.
Niet volstrekt.
---------------------------

Mijn levensmotto is:
Alles is relatief.

Alles moet gezien wordt in het licht van de omstandigheden, de tijd, de plaats, de persoon.
Eigenlijk betekent het voor mij dus:
Ja of nee. Het kan alle kanten uit.
Het is maar net hoe je het bekijkt.