Waarom zijn dieren tegenwoordig zwanger?

Je kunt dit zien als de natuurlijke evolutie van de taal.

Je kunt het ook zien als taalverarming.

Vroeger waren dieren vooral bedoeld als nut-dier voor de mens. Koeien gaven melk, varkens gaven speklapjes, katten verjoegen de muizen.

In die tijd was het heel normaal dat dieren anders werden gezien dan mensen. Zo was het dus ook normaal dat mensen zwanger waren en dieren drachtig.

Nu zien we dieren niet meer als nuttig, maar als maatjes. We kennen katten en honden als volwaardige gezinsleden.

Doordat we ze bijna als mensen zien, behandelen we ze ook zo. En we gebruiken 'menselijke' woorden - dat kat en de hond zijn nu dus zwanger.

En de koe en het varken? Tja, die kennen we eigenlijk niet meer, behalve van romantische plaatjes en van ons bord. Het woord 'drachtig' is daardoor een vreemd woord geworden. We kennen het niet meer - hooguit passief in de zin dat we nog net weten wat er wordt bedoeld als we dat woord ergens lezen, maar niet meer actief in de zin dat we het zelf zouden gebruiken.

Krijgt de koe binnenkort een kalf? Tja, eh... nou... eh, dan is ze zwanger!