Waarom zijn verkleinwoorden zo ingeburgerd in de Nederlandse taal?

In Engeland zijn er weer andere manieren om allerlei zaken wat te relativeren, zoals de humor.

Wij geven er de voorkeur aan om het vooral allemaal een beetje "gezellig" en niet al te indrukwekkend te laten klinken. Vaak is het zo, dat als we verkleinwoorden gebruiken, we het niet hebben over heel gewichtige of serieuze zaken.

Als je deze 2 zinnen vergelijkt: "hij stond een sigaret te roken" en "hij stond een sigaretje te roken", dan proef je direct het enorme verschil.

In zin 1 is een soort paria aan de gang, die niet van zijn rookwaar af kan blijven, en speelt met zijn gezondheid, terwijl het in de 2e zin gaat, om iemand die zichzelf op een onschuldige manier even verwent, en geniet op een manier, waar niemand enig bezwaar tegen heeft.

We doen blijkbaar heel veel van die gezellige en onschuldige dingen. We drinken een kopje thee, of een pilsje, we eten er een taartje of koekje bij, we geven een feestje, we maken een wandelingetje, we doen een dutje, we geven een seintje, we krijgen een telefoontje, en tussendoor doen we ook nog even een handwasje. Allemaal zaken die er niet zo toe doen.

We hebben zelfs veel woorden waar het "je" niet weggelaten kan worden, want een meis is niks en een meisje wel. En sommige woorden gaan ook vreemd klinken zonder het "je" zoals bij een washand. Een washand lijkt meer op een soort uitslag op je hand, door het vele wassen, en waar je mee naar de dokter moet.

Probeer het zelf maar eens uit: in een kwartiertJE heb je 100 woorden bijelkaar, die je dagelijks gebruikt, en allemaal op JE eindigen. Wedje om een tientje? ;-)