Waarom is er altijd een U achter de Q in Nederlandse woorden?

niet altijd: qwerty-toetsenbord en Q-koorts zijn voorbeelden. maar het overgrote deel heeft inderdaad een u achter de q.

Vanwege het feit dat het anders niet goed uit te spreken valt. Nederlandse woorden met een Q erin zijn meestal overgenomen uit andere talen (vooral Frans).

Omdat die 'u' voor een 'w-klank' zorgt. qua spreek je uit als kwa. Als die 'u' er niet zou staan zou je 'ka' zeggen.
Dit is in het Nederlands hetzelfde als in het Frans.

De q is geen letter die in van oorsprong Nederlandse woorden voorkomt. De meeste woorden met q hebben hun oorsprong in het Latijn, waar ook de q voor een u komt (vaak zie je ook "qv..." in inscripties, maar dat is omdat de u en de v dezelfde letter waren.
Het enige woordt dat ik ken zonder u achter de q (dat geen afkorting of combinatie met de losse letter is) is qat, maar ik weet niet meer wat het is.
Dit geldt trouwens voor heel veel talen.

omdat je die er vanzelf achter aan spreekt

De taal ontwikkelt zich door allerlei invloeden, toevalligheden en mensen die hier regels voor verzinnen. Behoorlijk onwillekeurig (of juist 'willekeurig' want een beetje wreed is het wel, vind ik).

Soms is gezocht naar voor de hand liggende spelling die makkelijk is te onthouden - vooral voor woorden die gangbaar waren onder gewone mensen. En soms wordt steeds weer gekozen voor een spelling die laat zien hoe cultuurvast de regelmakers zijn. Daardoor ontstaat zoiets als de d/dt/t problematiek en wordt (voor bepaalde gevallen) sterk vastgehouden aan oude schrijfwijzen zoals de qu-.

In de jaren 70 was er een periode waarin een alternatieve spelling was toegestaan (gelukkig maar - anders was ik nooit door mijn opleidingen gekomen!). Daarin was de qu- gewoon kw.
Maar echt ingeburgerd is die spelling nooit al zie je nog veel oudere mensen dat doen: konsekwent een k schrijven waar je die ook hoort.

[hé, konsekwent is kennelijk nog goed, want de spellingscontrole vindt dit net zo oké als consequent. ook toevallig! :-) ]