Is "Ik zeeg achterover, in mijn grote rode bank (..)" wel goed omschreven?
Ik ben nu bezig met een verhaal en heb enorme ruzie met deze zin. Ik denk zelf dat wel goed is, maar aan de andere kant denk ik dat het erg plat is.
Het klinkt alsof iemand achterover valt, een soort salto maakt, zo de bank in. Nou ja, zo lijkt het, dat is natuurlijk niet wat ik bedoel te zeggen. Terwijl ik deze persoon gewoon wil laten zitten. Het zit tussen "neerploffen" en "rustig zitten" in.
Ik wil het woord "zeeg" absoluut gebruiken, zonder woordtoevoegingen. Het gaat mij om het woord "achterover", of ik deze moet weglaten of niet en hoe ik "zeeg" goed kan gebruiken.
Kan ik deze manier van gaan zitten ook anders zeggen, met behoud van het woord zeeg? En hoe moet ik dat doen met het woord achterover?
Hoe ik schrijf kan je het beste omschrijven als "schrijftaal die lijkt op spreektaal, maar dan netjes", als in een chicklit.
http://synoniemen.net/index.php?zoekterm=zijgen Daarna bekeek ik mijn zin en vond dat "ik zeeg achterover in de bank", gewoon niet klonk. Het ging mij in eerste instantie niet om het woord "zeeg" maar om hoe ik "achterover" gebruikte in combinatie met het woord "zeeg". Hoe langer ik het herhaalde, hoe belachelijker ik het vondt klinken, alsof iemand een salto maakte achterover om in de bank te gaan zitten. Het was net zoiets als: "ik ga achterover in de bank zitten", alsof je dan zegt "ik ga ondersteboven met mijn benen in de lucht op de bank zitten". Als ik de woorden hierboven zou gebruik in combinatie met "neervallen", dan klinkt het ook voor geen meter:" "ik viel achterover neer in de bank", achterover is dan teveel. Ik viel neer in de bank, bekt lekkerder, ik zeeg neer in de bank, dat kan dus blijkbaar ook, heb ik geleerd n.a.v. onderstaande antwoorden.
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.