Wat is de grens tussen zetten en leggen?

Geweldige vraag, dankjewel.

Objecten (ook personen, dieren en zelfs abstracte zaken) hebben eigenschappen. Ze zijn hol, breekbaar of dynamisch of statisch. Noem maar op.

Die eigenschappen kunnen we meestal uitdrukken in taal. Het eigenaardige is nu dat er eigenschappen zijn die in taal veel duidelijker lijken dan in de werkelijkheid. Liggen en staan bijvoorbeeld. Een huis staat ergens maar ligt er prachtig bij, het is welgelegen. Een stad ligt aan de rivier maar staat op een kaart.

Taalkundig moet je volgens mij zeggen dat je iets 'neer-legt' als een eigenschap van het object is dan het ligt. En iets 'neer-zet' als de eigenschap van het object is dat je zegt dat het staat.

Anderen corrigeerden je al: een trommel staat op de tafel, dus die zet je.
Je hond is een mooi voorbeeld. Als je die neerzet, dan is die kennelijk gezond. Als je hem neerlegt, is die kennelijk ziek en kan niet lopen.

Nu je vraag: waar ligt die grens in eigenschappen die maken dat je iets zet of legt? Misschien is het wel dit: als het kan omvallen staat het, anders ligt het.
Hoewel, mijn laptop staat op tafel, naast de fruitschaal en die kunnen allebei niet omvallen. Dus ja, het zijn ook gewoonten en gebruiken.