waar komt het woorddeel 'schoon'vandaan in woorden als schoonfamilie, schoonzoon etc.
3.3K
3.3K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
In mijn Van Dale etymologisch woordenboek staat dat het al in 1555 gebruikt werd in de vorm van scoon, en dat het inderdaad, zoals hierboven al wordt aangegeven, afkomstig is uit het Frans, beau-frere en belle-soeur.
Maar waar dat dan weer vandaan komt, staat er niet bij, misschien is dat helemaal niet bekend.
Maar waar dat dan weer vandaan komt, staat er niet bij, misschien is dat helemaal niet bekend.
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Andere antwoorden (5)
Schoon is een verbastering van 'schíjn' ;-)
ik heb het altijd over mijn schijnfamilie.
ik heb het altijd over mijn schijnfamilie.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Het is een vertaling uit het Frans van beau-frère
Toegevoegd na 7 uur:
beau betekent niet schoon in de betekenis van rein en zuiver maar van schoon(heid), mooi.
Toegevoegd na 7 uur:
beau betekent niet schoon in de betekenis van rein en zuiver maar van schoon(heid), mooi.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Het doet mij denken aan het woord 'ofschoon'. In de betekenis van 'hoewel' ofwel 'met enig voorbehoud'.
Dus: het is wel familie, máár met een maar.
Dus: het is wel familie, máár met een maar.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Misschien mensen die je vaak nog niet kent, dus eigenlijk met een schone lei uit jouw ogen? ;-)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Het woord schoon wordt hier toegepast in de gedachte aan deugdelijkheid, met het oog op hun maatschappelijke stand of zedelijke waarde: degelijk, fatsoenlijk, net.
Vroeger werd ook wel het bijvoeglijk naamwoord behuwd gebruikt, in de betekenis van aangehuwd.
Vroeger werd ook wel het bijvoeglijk naamwoord behuwd gebruikt, in de betekenis van aangehuwd.
14 jaar geleden
Deel jouw antwoord