Hoe weet je welke woorden in het duits mannelijk, vrouwelijk of onzijdig zijn?

Als het op E eindigt kan je bijna altijd zeggen die.
Meervoud is ook die.

Maak rijen op je pc: Der - die - das
dan vul je elk woord dat der is onder der, die onder die, das onder das

zo weet ej tijdens een toets: Hey dat woord stond in hetmidden, dat is die.

Je kunt het vaak zien aan de achterkant van een woord. Als het eindigt op -e, -ion en nog wat van die klanken, is het vrouwelijk.
Helaas weet ik ze niet allemaal meer, ik heb duits laten vallen zo snel het kon, maar in mijn tekstboek kon je het wel vinden. Ik had salzgitter heute plus. En anders staat het vast wel op internet. Googlen op duits woorden geslacht levert vast wel wat op!

Helaas is het vaak puur uit jouw hoofd leren en er een gevoel bij krijgen. Ik heb ouderwets duits geleerd door het stomweg erin te rammen en na 40 jaar weet ik het nog steeds. Woorden met het lidwoord het (eten, vuur, huis) hebben in het duits volgens mij meestel het lidwoord das. Als je gevoel voor de franse taal hebt en weet wanneer het woord le of la heeft, dan geldt dat ook meestal voor het duits. Het woord is of mannelijk of vrouwelijk.
In Duitsland zijn meisjes onzijdig en niet vrouwelijk. Das Mädchen. Het meisje. Is dat niet bizar? Als het een vrouw wordt dan is het die Frau en als het vervelend wordt dan wordt het das Weib (het wijf). Taalhumor.
Ein Mann bleibt immer ein Mann. Schlecht onder nicht.
Overigens natuurlijk respect voor vrouwen. De taal gaat ermee aan de haal. Ich kann nichts dafür. :-)

Net zoals je dat in het Nederlands weet : niet.
Je moet het domweg leren, want aan het woord kun je het beslist niet altijd zien.
Soms ligt het voor de hand (der Mann, die Frau) en soms ook absoluut niet (die Jungen, das Maedchen)

Het enige trucje dat ik ken en dat ik zelf veel gebruik, is dat als het in het Nederlands ´het´ is, is het in het Duits meestal (! niet altijd!) das.

En net als in het Nederlands onder invloed van nieuwe sprekers de grenzen vervagen (de huis, het televisie), zien we dat hier (Duitsland) ook wel een beetje gebeuren. Naarmate je de taal meer en beter spreekt, wordt het steeds makkelijker, omdat je de woorden eert in combinatie met de bijbehorende naamval/geslacht.