Hoe komt het lekkerbekje aan zijn naam?

Het lekkerbekje werd vaak gemaakt van wijting. Dat was een goedkope vis, die vooral als kattenvoer gezien werd. Door 'm te paneren en te frituren, werd de wijting ineens een goed verkoopbare vis.
Wijting heet ook wel lekkerbekje omdat ie vooral garnalen eet, dus misschien dat daarom de snack ook zo genoemd wordt.
Overigens is wijting tegenwoordig een prijziger vis, door overbevissing, dus het lekkerbekje wordt nu meestal van andere soorten gemaakt.

Het lekkerbekje is afkomstig uit IJmuiden. De gebakken visfilet die inmiddels in heel Nederland te koop is, werd bedacht door Jaap de Graaff, die een viskar had op het Sluisplein van IJmuiden en later een viswinkel aan de Krügerstraat. Vóór 1940 stond hij 's morgens met gebakken vis bij de vishal. De viskopers en visknechten kwamen langs als ze van de ene marktafslag naar de andere liepen. Ze hielden hun pakje boterhammen opengeslagen om er een gefileerd schelvisje of wijtinkje tussen te krijgen. Jaap de Graaff bedacht daar de naam 'lekkerbekje' voor. Z'n glazenwagen waarmee hij met gebakken vis op het Sluisplein stond heette ook ''t Lekkerbekje', en de man zelf werd ook Lekkerbekkie genoemd.

Het lekkerbekje is afkomstig uit IJmuiden. De gebakken visfilet die inmiddels in heel Nederland te koop is, werd bedacht door Jaap de Graaff, die een viskar had op het Sluisplein van IJmuiden en later een viswinkel aan de Krügerstraat.

Dat onthult zijn zoon Wout (of Woud) in 'Ros zegt, ze benne goed', een bundeling jeugdherinneringen aan Oud-IJmuiden van voor 1940.

,,Vader stond met gebakken vis 's ochtends bij de vishal. De viskopers en visknechten kwamen langs als ze van de ene marktafslag naar de andere liepen. Ze hielden hun pakje boterhammen opengeslagen. Wij legden er dan een 'lekkerbekje' tussen. Een gefileerd schelvisje of wijtinkje. Vader was eigenlijk de uitvinder van het lekkerbekje. Z'n glazenwagen waarmee hij met gebakken vis op het Sluisplein stond heette dan ook ''t Lekkerbekje'. Vader werd zo ook wel genoemd. Mij noemden ze ook wel zo, maar dat was dan meer bedoeld als zoon van Lekkerbekkie.''

Zaterdag in IJmuider Courant een uitvoerig artikel over het boek dat Wout de Graaff schreef over zijn jeugdherinneringen aan Oud-IJmuiden.