is " je zou maar ONTERECHT verdacht worden van iets wat je NIET HEBT GEDAAN." een dubbele ontkenning?

Het is meer een verkeerde combinatie, een soort contaminatie. Je kunt ergens onterecht van verdacht worden. En je kunt iets niet hebben gedaan; maar dan is het onmogelijk om daarvan verdacht te kunnen worden. Tenzij het bedoeld wordt in de betekenis van het met opzet iets niet doen waardoor het leven van een ander in gevaar in gekomen. Bijvoorbeeld het deksel op de put terugleggen. Je zou er onterecht van kunnen worden verdacht dat je het deksel niet op de put gedaan hebt, waardoor er een kind in verdronken is.

Toegevoegd na 40 seconden:
gevaar in gekomen = gevaar is gekomen.

het is geen dubbele ontkenning . Bovendien is het : je ZAL maar etc.

Neen, je zegt twee keer hetzelfde maar het is geen dubbele ontkenning.
Dat komt door de woorden "van iets".
Je wordt immers onterecht verdacht van iets.
Je hebt iets NIET gedaan.
Had dat "van iets "er niet tussen gestaan, dan was het wel een dubbele ontkenning geweest.
Ik vind het een pleonasme, de constructie van je zin legt nadruk op een gegeven, vergelijkbaar met "de ronde cirkel "
Een pleonasme is eigenlijk geen contaminatie.
Gevoelsmatig is het ook geen lelijke zin/formulering.
Het wekt ook geen misverstanden op.
Een dubbele ontkenning doet dat vaak wel.
Soms is de dubbele ontkenning een afzwakking, zoals "dat is niet onredelijk "
Ook dat is echter geen contaminatie.
Bij een contaminatie worden begrippen en woorden verkeerd aan elkaar gekoppeld.
zoals optelefoneren, dat kost duur enz.(tautologie)
In de zin van je vraag is zowel het een als het ander niet aan de orde.

Nou nou! Zo'n ingewikkelde heb ik in jaren niet gezien!
Dit is bijna filosofie! :-)

Met het weghalen van één ontkenning ben je er niet. Want "je zal maar onterecht verdacht worden van iets wat je hebt gedaan" slaat helemaal nergens meer op.
Blijkbaar is de ontkenning in het 2e gedeelte toch nodig, om nog enigszins te begrijpen waar het over gaat, en wat je ermee wilt zeggen.

Ik denk dat het probleem in deze zin is, dat het een dubbelopje is.

Want eigenlijk zeg je iets 2 keer, en dan krijg je vreemde zinnen. Als jij ons meedeelt "je zal maar onterecht verdacht worden van iets" dan weten we al meer dan genoeg! De rest van de zin is helemaal niet nodig, om precies te begrijpen wat er aan de hand is.

Want als je onterecht verdacht wordt, dan HEB je het ook niet gedaan. De mededeling "onterecht verdacht" is meer dan genoeg, en iedere verdere toevoeging maakt het nodeloos ingewikkeld, met zelfs kans op dubbele ontkenningen die niet op te lossen zijn.

Geen dubbele ontkenning dus, maar door een overvloed aan informatie een wat kromme zin, die afleidt van de feitelijke informatie.

Dit is nu een echte 'contradictio in terminis!'

Een stijlfout waarbij er sprake is van tegenstrijdigheid.

Net zoiets als; Ajax werd eerste na PSV. ( werd eerste is in tegenspraak met PSV),
Eén van de beste voetballers vergat te scoren (er kan er maar één de beste zijn)
De gevangene kwam vrij, maar niet nadat hij een jaar vastgeketend zat aan een paal (eerst wordt gezegd dat hij vrij komt, terwijl bij 'maar niet'wordt gesuggereerd dat dit niet zo is.

De zin klopt niet met hetgeen wat je wil zeggen. "Iets wat je niet hebt gedaan" impliceert dat er wél wat gedaan is, terwijl dat juist niet zo is! Dus zoals het er NU staat, is het inderdaad een dubbele ontkenning. "Je zal maar onterecht verdacht worden van nalatigheid" bijvoorbeeld, maakt de zin kloppend en de dubbele ontkenning valt dan ook weg.

Het is meer een toevoeging. Het is onterecht dat de benzineprijzen in Nederland omhoog gaan. In deze zin heeft het niks te maken met iets niet hebben gedaan. Never nooit of al reeds zijn wel echte dubbele ontkenningen.

Geweldige vraag. Prachtige zin, maar als schrijftaal kan die niet door de beugel (zie de verbeterde zinnen van Haivon).

Ja, het is zeker een dubbele ontkenning omdat er in dezelfde redenering twee ontkenningen zitten. Maar dat is voor taalfundamentalisten: mensen die regels stellen aan de taal die eigenlijk niet bij de taal horen. In de formele logica wordt een dubbele ontkenning een bevestiging (min x min = plus) maar in de taal bestaat nu eenmaal geen ‘vermenigvuldiging’ (maar kan een betekenis wel teniet gedaan worden zoals in: ‘men denkt nooit niet’). In de meeste talen is een dubbele ontkenning dan ook gewoon een dubbelsterke ontkenning.
En zo zal iedereen deze zin ook begrijpen.

Er is meer aan de hand. Het verschijnsel dat je iets kunt zeggen over iets dat er niet is – zoals ‘er staat niemand in de rij’. Dat staat in jouw toelichting. Natuurlijk kan je wel verdacht worden van ‘het doen van niets’. Dan had je iets moeten doen!

‘Verdacht zijn van’ is ook een lastige. Het gaat er niet om of je het gedaan hebt maar of je het gedaan zou kunnen hebben. Of dat wel of niet zo is en of de verdenking dan wel of niet terecht was, blijkt per definitie pas achteraf. Verdenken levert altijd vanzelf al vier mogelijkheden op: ‘je kunt (on)terecht verdacht schuldig te zijn aan iets wat je wel/niet gedaan hebt.’ Dus maakt het niet uit of je er wel/geen ontkenningen van maakt. Dat zit al in het woord verdacht namelijk.

Lastig hoor.