Welk boekje moet ik volgen bij de Nederlandse spelling? Het Witte of Het Groene?

Het woord is van oorsprong een samenstelling van type en fout; type is een zelfstandig naamwoord met verschillende betekenissen, waaronder 'gegoten letter'. Een typefout was van oorsprong een fout in het zetwerk: er stond een verkeerde (gegoten) letter in het zetsel. Maar tegenwoordig kent bijna niemand die technische achtergrond meer en is deze betekenis van type nauwelijks meer bekend.

In het Groene Boekje en de meeste woordenboeken staan desondanks nog altijd typecursus, typefout en typemachine. Het Witte Boekje (2006) rekent die vormen niet fout, maar kiest in principe voor samenstellingen met de werkwoordstam typ (die zónder e wordt geschreven): typcursus, typfout en typmachine. De gedachte aan 'het typen' overheerst immers (en niet die aan 'het type'): een typcursus is een 'cursus om te leren typen', een typfout is een 'fout bij het typen', een typmachine is een 'machine om mee te typen'. Op dezelfde manier zijn samenstellingen als zetfout (van zetten) en tikfout (van tikken) gevormd.

Het Groene boekje volgt de officiële Nederlandse spelling.