Waar staat "ant" voor in het woord antwoord?

ant- in antwoord staat voor 'tegen' of 'weder'. Een antwoord is dus een wederwoord.

Onl. andwarde ‘wederwoord’ [ca. 1100; Will.]; mnl. antworde [1220-40; CG II, Aiol]; hiernaast nog and-, incidenteel ook an-. Frequent is ook de spelling antwerde.
Zeer oude samenstellende afleiding (met een collectief-achtervoegsel) uit Proto-Germaans *and- ‘naar, tegen’ en *wurda-, waaruit → woord, dus met letterlijke betekenis ‘tegenwoord’. Het eerste lid is een voorvoegsel dat voor naamwoorden in alle Germaanse talen verdwenen is behalve in enkele relicten (waarvan dit de belangrijkste is), zie → anti-, het Griekse voorvoegsel waarmee het Indo-Europees identiek is; als werkwoordvoorvoegsel is het in de vorm → ont- productief geworden.
Zie verder de bron.

Het voorvoegsel ant is afkomstig van het Latijnse 'ante' en heeft oorspronkelijk de betekenis 'tegen'. Antwoord betekent dus eigenlijk tegenwoord. Je ziet diezelfde betekenis nog terug in het woordje 'weerwoord'.

Toegevoegd na 1 minuut:
* Latijnse moet waarschijnlijk Griekse zijn.

Het prefix (voorvoegsel) ant- heeft de betekenis 'tegen'. Als taalvormend element is dat verdwenen, maar in fossielen leeft het nog voort. Zoals in de plaatsnaam Antwerpen: de plaats die tegenover de aanwas van de Schelde gelegen is.
De oorsprong van ant- is het Griekse ánta.

Misschien komt het uit 'aan het woord' en dan verkort uitgesproken, dus antwoord. Een ander voorbeeld is slang die van 'is lang' komt en dat is dan ook zo gegaan geloof ik.