Kan iemand mij meer informatie geven over dit gedicht van Cees van Raak. Wat hij bedoeld of met dit gezicht wil zeggen. Of over wat hij het heeft?

Question

Zelfs de liefde kent een gezicht

Niets wees erop,
niets kondigde het aan.
Zo willekeurig, haast ongepast.
Verwonderd vroeg hij zich af
of het een teken van genade was,
of een proeve.
Waarom het hem overkwam,
waarom daar.
Hij had overal kunnen zijn,
iemand anders, iedere leeftijd
en hij zocht voorbeelden,
woorden om het vast te houden,
te vergelijken, te herinneren voor later.
Tevergeefs, niets leek erop,
niemand had aanleiding gegeven,
hijzelf niet in het minst.
De taal dwaalde, de tijd ontbrak
voor de man
midden in het bos.

Amadea · Answer

De auteur zelf kan jou daar uiteraard het meest over vertellen. Hier staat hoe je contact met hem op kunt nemen: http://ceesvanraak.nl/contact/

Hoe ik dit gedicht interpreteer is als volgt, maar dat is dus subjectief:
Een eenzame man wandelt door het bos, nietsvermoedend. En opeens gebeurt het, hij ziet daar iemand lopen op wie hij op het eerste gezicht verliefd wordt. Dat heeft hij nog nooit eerder meegemaakt, en daarom wil hij dat gevoel heel lang proberen te bewaren. Hij dacht dat dit niet voor hem was weggelegd, en nu blijkt toch de onverwachte aanblik van een onbekend persoon dit overweldigende in hem teweeg te kunnen brengen. Maar hij heeft de woorden niet om hier iets mee te doen, het blijft slechts bij dit ene moment.

Kan iemand mij meer informatie geven over dit gedicht van Cees van Raak. Wat hij bedoeld of met dit gezicht wil zeggen. Of over wat hij het heeft?

Antwoorden (1)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: