Waarom wordt dit als een gedicht gezien?
Ik zie geen rijm, een vrij vers zou je denken maar ook geen alliteratie, assonantie, niets van dat alles, waarom is deze - overigens wel fraaie - tekst van Campert toch een gedicht?
EEN OUD GELUID
Het is weer het oude geluid:
hij zit zich te vervelen
moet ik dit horen?
zelfs de lezer die ergens in mijn hoofd meeleest
wendt zich korzelig af
je vervelen doe je maar als je veertien bent
dan heb je recht op verveling
desnoods tot op het desperate af
nu op zijn tachtigste heeft het leven
hem dat recht uit handen gespeeld
die luie luxe is hem niet meer toegestaan
in deze wereld
waar zelfs het schraalste bamboefluitje
van het armoedigste vuilnisbeltkind
nog muziek maakt