Kan iemand mij het gedicht ''Corridor de passage'' van Serge van Duijnhoven uitleggen?

Wij speelden als de klok sloeg volle uren,
we trapten alle dagen rond
we glommen in het donker als wormen
we waren licht en vettig, blind
we wilden wel maar wisten niet voornaam te zijn
de baard voornamelijk in de keel.
We struikelden over onze passes, onze woorden
we dribbelden onhandig als de hormonen in ons lijf
we verzwegen ons geheim dat roze als een tong lag
in de mond een roofdier klaar voor de sprong
we streken ons bloed uit over spiegels.
We wisten niet hoe overwinningen smaakten
hoe het zweet rook onder onze oksels
hoe de liefde eruitzag
we wisten heel weinig van het leven
we wisten heel veel
en met onszelf geen blijf.

Dat gaat over jongens in de puberteit. De overgangstijd van kind naar man. Puistige tieners die niet weten wat ze moeten met hun groeiende lijf en ontluikende gevoelens.