Australopithecus werd een tweevoeter, maar hoe?

Question

Toegevoegd na 1 uur:
Op twee voeten lopen had voor en nadelen voor de apen die uit de bomen kwamen om op het grasland van de savanne te gaan leven. Hun hersenomvang kan niet groter zijn geweest dan die van een chimpansee, dus ze zullen niet op twee poten zijn gaan staan omdat ze zo intelligent waren. Maar wat zat er dan wel achter?

 · Accepted Answer

"Zes miljoen jaar geleden ontstonden in Afrika savannes. De mensapen, die met hun lange armen en korte benen prima in bomen konden klimmen, konden zich aanpassen aan de nieuw ontstane grasvlaktes. Er kwamen nieuwe mogelijkheden voor opportunistische mensapen, die aan de rand van het oerwoud leefden. Ze waagden zich steeds meer op de open vlakte. Geleidelijk werden hun armen korter en hun benen langer, zodat ze beter de grote afstanden over de savannes konden afleggen. In nieuwe leefgebieden kwamen ze in aanraking met ander voedsel. Overal waar de apen kwamen, raakten zij aangepast aan de omgeving en zo ontstonden er verschillende, nieuwe Australopithecus-achtigen. "

 · Answer

Door evolutie.

Oftewel aanpassingen aan de omgeving.
Het is bekend dat nakomelingen geen 100% kopie zijn van de voorouders (kijk simpelweg om je heen: twee zujes hoeven niet dezelfde kleur haar te hebben, niet dezelfde kleur ogen, etc.). DIE zaken die op dat moment voor een grotere overlevingspercentage zorgen, hebben vervolgens meer kans overgeërfd te worden.
Het gaat niet om de sterktste, maar om de best aangepaste. Hoe kleiner een dier, hoe makkelijker een aanpassing gaat: er zijn gigantisch veel nakomelingen, waardoor er ook veel veranderingen in korte tijd mogelijk zijn. Daarom is 't ook zo moeilijk om insecten te verdelgen, en virussen helemaal (dat zijn helemaal kleine 'diertjes').

Australopithecus werd een tweevoeter, maar hoe?

Het beste antwoord

Andere antwoorden (1)

Bekijk alle vragen in deze categorieën: