Sinds wanneer kent men het verband tussen het hebben van geslachtsgemeenschap en het baren van een kind?

Ik denk zelf dat dit het oer-instinct van de mensen en dieren is. Van ouds hebben levende wezens de drang om zich voort te planten, mens en dier. (al zullen er op dit moment genoeg mensen zijn die dit helemaal niet willen, maar dat is de moderne tijd)

Als je het over geschiedkundige bronnen hebt: de Bijbel schrijft over het begin van de mensheid: Er werd een man en een vrouw gemaakt, de boodschap die ze kregen: man en vrouw zullen tot 1 vlees zijn en ze zullen kinderen baren.
De Bijbel schrijft vaker over het hebben van geslachtsgemeenschap en het gevolg daarvan: kinderen baren.

Mijn persoonlijke mening is, dat je helemaal geen seksuele voorlichting nodig hebt, om je voort te planten.
Mijn hondje heeft nooit voorlichting gehad, en toch, ook al is hij pas 15 maande oud, hij weet de teefjes van de goede kant te benaderen voor de daad. Dat wil niet zeggen dat ik alles toe laat wat hij probeert, maar de oerdrang om het soort in stand te houden zit er altijd in, en zo is het met alle levende wezens.

Ik heb wel eens gelezen dat men toch in de middel eeuwen b.v. niet precies wist waardoor de baby ging groeien. Natuurlijk wist men wel dat er een man en een vrouw waren die gemeenschap hadden gehad. Maar het idee van de spermatozoide en de eicel kende men niet.
Ergens ontbrak er iets in de kennis in die tijd.
Het preciese kan ik verder niet vertellen, maar dat weet iemand ander mogelijk wel.

We hebben het volgens mij altijd al geweten. Voortplanting is het oudste, diepste en sterkste instinct in alle wat leeft. Dat instinct is geëvolueerd van de eerste reduplicatie van een DNA-keten, tot ons ingewikkelde verhaal van territoriumafbakening, partnerkeuze, paringsritueel, nestbouw, geboorte en gezinsverband. Maar het is nog steeds één instinct, één begrip. En het zal dus altijd als één proces zijn gebruikt en begrepen.
Begrepen, natuurlijk, tot op een hoogte: inderdaad heeft het wel even geduurd voordat we de wetenschap erachter op een rijtje kregen, maar dat geldt voor alles.

Het lijkt mij ook niet meer dan logisch dat de eerste mensen hier al snel genoeg achter zijn gekomen. Het principe: 'Stop er iets in dan komt er wat uit' zie je veelvuldig terugkomen in de natuur. Ik ga geen voorbeelden geven want ik acht je zelf al zo slim om die te bedenken.

Wat ik me afvraag is: wanneer zijn we op het onzalige idee gekomen om het verband van geslachtsgemeenschap en kinderen baren los te koppelen met alle egoïstische ellende van dien?

Klopt, het heeft zelfs de moderne mens(achtige) duizenden jaren gekost vóór men er achter was dat seks leidde tot een kind. Er is wel die natuurlijke voortplantingsdrang, maar gezien homo's (die toch geen seks hebben om voort te planten), is het dus niet zo zeer een voortplantings- als wel een seksdrang (of copulatiedrang) te noemen. Kortom: een konijn weet niet beter als 'neuken!' in plaats van 'ik moet kleine konijntjes op de wereld zetten om m'n soort in stand te houden'.

Met mensen is dat ook zo gegaan, al kan ik geen wetenschappelijke bronnen aandragen die het bevestigen. Ik neem aan dat toen er onder mensen eenmaal sprake was van gezinsvorming in plaats van jagers/verzamelaars die in groepen leefden, men wel begon te realiseren dat alleen een man en een vrouw kinderen konden maken, en na verloop van tijd ook hoe men dat dan deed. Maar het zat er dus niet altijd al in zoals eerdere antwoorden suggereren!

Onan, uit Genesis 38:9 wist al dat zijn zaad ervoor zou (kunnen) zorgen dat zijn schoonzus zwanger van hem zou worden. dat wilde hij niet dus trok hij zich voortijdig terug.