Bernhard maakte een mythe van zijn leven?? http://www.nrc.nl/binnenland/article2499405.ece/Bernhard_maakte_mythe_van_zijn_leven?

Misschien verduidelijkt de tekst op de website van de schrijfster de bedoeling:

Annejet van der Zijl baande zich een weg door alle rookgordijnen die in de loop der tijd rond Prins Bernhard zijn opgetrokken. Ze reisde door de geschiedenis van Europa, op zoek naar de verloren wereld waaruit Bernhard voortkwam en de jongen die hij ooit was.
Het resultaat is een verhaal van Faustiaanse allure. Een astmatisch, gepest jongetje met louter onvoldoendes voor sport, dat zich wist te transformeren tot het summum van mannelijkheid: een geallieerde oorlogsheld met een heel volk aan zijn voeten. Een verloren zoon van de Weimarrepubliek die trouwde uit liefde - zij het op een andere manier dan je zou denken. Een sprookjesprins die precies deed waarvoor hij was ingehuurd – namelijk sprookjes vertellen. Maar ook de ogenschijnlijk zo ongrijpbare Bernhard betaalde een prijs voor de keuzes die hij maakte en als er iets is wat dit boek duidelijk maakt, dan is het wel dat hij veel minder dan hij deed voorkomen de regisseur is geweest van zijn eigen leven.

Annejet van der Zijls Bernhard is niet bepaald het stoere jongensboekverhaal waarmee het onderwerp zelf de geschiedenis in had willen gaan. Het is ook zeker niet het inktzwarte scenario dat zijn tegenstrevers op zijn leven trachtten te plakken. Het is allemaal veel toevalliger, kleiner en vooral menselijker dan dat. En daarom, misschien wel voor het eerst, begrijpelijk.