Wat aten veganistische mensen vóór het ontstaan van de landbouw?

Al ruim voor de tweede wereldoorlog aten mensen veganistisch. Het veganisme werd voor het eerst bekend doordat de bekende Griekse wiskundige en filosoof Pythagoras besloot veganistisch te eten. Dit was rond 500 voor Christus. Als je deze tijd als ijkpunt neemt is het veganisme nog niet zo oud en in ieder geval jonger dan de landbouw. De zwervende volkeren (Nomaden) leefden van de veeteelt en wat de natuur hen te bieden had en waren dus geen veganisten.
Vegetarisme vond haar oorsprong rond de achtste eeuw voor Christus onder aanhangers van het boeddhisme en het hindoeïsme in India. Beide groeperingen kenden het principe van ‘ahimsa’, wat inhield dat men geen geweld mocht gebruiken tegen dieren. Met uitzondering van rituele slachtingen was het doden van dieren voor de gelovigen strikt verboden. Zo liet de Indiase keizer Asoka de Grote in de derde eeuw voor Christus optekenen dat een groot aantal dieren, waaronder schildpadden, papagaaien, herten en everzwijnen, onder zijn persoonlijke bescherming stonden.
Zowel het veganisme als het vegetarisme lijken een filosofische achtergrond te hebben.
Letterlijk antwoord voor de vraag:
Voor het ontstaan van het veganisme aten de mensen gewoon wat de natuur hen te bieden had, dus zowel vlees als "groente".

Niet. Veganisme is een recente innovatie, minder dan 100 jaar oud.

Het lijkt er op, dat veganisme pas mogelijk werd, toen (onder andere door microbiële fermentatie) voedingssupplementen beschikbaar kwamen die een aantal essentiële micronutriënten konden aanvullen. Als zodanig is veganisme een typisch bijproduct van de industriële revolutie.