wat is renaissance?

De Renaissance (letterlijk: wedergeboorte) is een periode in de Europese geschiedenis, een bloeiperiode van de kunsten en letteren. De Italiaanse humanisten die de term introduceerden, meenden dat na een periode van verval, de Middeleeuwen, een nieuwe gouden eeuw was aangebroken, die niets minder was dan een 'wedergeboorte' van de verworvenheden van de Klassieke Oudheid. De Renaissance begon in Italië in de veertiende eeuw en verspreidde zich in de volgende eeuwen over de rest van Europa.

De rennaissance (wedergeboorte) is een bloeiperiode in de Europese geschiedenis.

Na de middeleeuwen was een gouden tijd aangebroken.

Is in de 14de eeuw in Italië begonnen.

Renaissance is het Franse woord voor 'wedergeboorte'. De Renaissance duurde van ongeveer 1350 tot 1600 na Christus. Dat is dus ongeveer 650 jaar geleden.
Deze periode heeft als belangrijk kenmerk de grote veranderingen op het gebied van de kunst en het menselijk denken.
In de 14e eeuw kregen allerlei geleerden belangstelling voor de kunst en de teksten uit de Klassieke Oudheid. Je kunt dus zeggen dat de Renaissance een wedergeboorte is van de Klassieke Oudheid. Allerlei dingen uit de Klassieke Oudheid komen weer terug in de Renaissance. Zoals bijvoorbeeld de Griekse en Romeinse zuilen.
De kunst veranderde omdat men in plaats van het gebruik van symbolen wilde laten zien hoe de wereld er in werkelijkheid uitzag. Voor het eerst sinds de Klassieke Oudheid beeldden schilders en beeldhouwers echte mensen af in een echte omgeving.
De mens werd zich steeds meer bewust van zichzelf en van de waarde van ieder individu op zich. Dat betekent dus dat men ieder mens apart steeds belangrijker vond worden. In de Middeleeuwen was het denken van de mens vooral nog gericht op het geloof en wat er na de dood zou gebeuren (het hiernamaals).
In de tijd van de Renaissance is de wetenschap er ook erg op vooruit gegaan. De geleerden ontdekten allerlei uitvindingen. Daarbij kun je denken aan uitvindingen op het gebied van de boekdrukkunst, de geneeskunde, de astronomie (dit heeft met de sterren te maken), scheikunde en ook de natuurkunde.

Met de Renaissance, dat letterlijk “wedergeboorte” betekent, wordt een periode in de Europese geschiedenis aangeduid die de vijftiende en de zestiende eeuw bestrijkt. De Renaissance begon in de veertiende eeuw in Florence, in Italië, en verspreidde zich vervolgens over de rest van Europa. De mensen uit die tijd maakten zelf een indeling in de West Europese geschiedenis. De klassieke Oudheid, de Middeleeuwen die zij als een periode van verval zagen en hun eigen Renaissance, de wedergeboorte van de klassieke Oudheid. Zij keken erg neer op de vrome Middeleeuwers, die ze verweten dat ze hadden gebroken met de antieke beschaving van de Grieken. Hoewel de historici van tegenwoordig daar wat anders tegen aan kijken, wordt de geschiedenis van Europa nog steeds in drieën verdeeld. Ook de term Renaissance is niet verdwenen en wordt nog gebruikt voor de overgangstijd van de Middeleeuwen naar de Nieuwe Tijd. In de beeldende kunst en de literatuur is Renaissance ook de benaming voor de kunststroming die volgde op de Gotiek.

De Renaissance was over het algemeen zowel een voortzetting, als een breuk met de Middeleeuwen. Wel is het zo dat er in Florence, en later ook in andere Italiaanse steden, een heel andere kijk op het leven ontstond, die niet meer was gericht op God en het leven na de dood, maar op de mens zelf. De Renaissance was een stedelijke beweging met een wereldse en realistische kijk op het leven, waarin ook het individualisme toenam.