welke gebieden in Nederland hebben de Duitsers in de Tweede Wereldoorlog bewust onder water gezet en waarom dan wel?

In de zomer van 1944 had de Duitse Wehrmacht ruim 50.000 hectare onder water gezet. Rondom Rotterdam en in een wijde cirkel rond Amsterdam werd het waterpeil opzettelijk omhoog gebracht. Delen van de Oude Hollandse Waterlinie in Utrecht ondergingen hetzelfde lot.
Deze verdediging was vooral bedoeld om een mogelijke aanval van de geallieerden uit het oosten van Nederland te verhinderen.

Verder kwamen inundaties voor in de kop van Overijssel, in Friesland en Groningen. Het gebrek aan brandstof voor de gemalen was voor een deel ook een oorzaak van de inundatie; met name in het noorden van Nederland heeft dit een rol gespeeld.

Na de verovering van Antwerpen in september 1944 werd de geallieerde dreiging in Zuidwest-Nederland groot en ter verdediging werden verschillende eilanden, waaronder Schouwen-Duiveland, Sint Philipsland en Tholen, met zeewater overstroomd.

In december 1944 bliezen de Duitse troepen als onderdeel van Operatie Ooievaar de rivierdijk bij Elden op, om zo een gedeelte van de Betuwe onder water te zetten. Dit gedeelte was al door de Britten bevrijd. Bedoeling was het gedeelte tot de liniedijk bij Ochten-Kesteren onder water te zetten. Deze dijk hield echter geen stand tegen het water, waardoor het achterliggende gebied met de dorpen als Maurik en Lienden ook onder water stroomde.

Het Duitse leger liet ten slotte op 17 april 1945 onontplofte geallieerde vliegtuigbommen in de dijk van de Wieringermeer exploderen waarmee nog eens 20.000 hectare onder zoet IJsselmeerwater kwam te staan.

Toegevoegd na 1 dag:
De geallieerden waren verantwoordelijk voor de inundatie van Walcheren. In oktober 1944 bombardeerde de Engelse luchtmacht de zeedijk van Walcheren op vier plaatsen. Grote delen kwamen onder water te staan, waarna de Duitsers zich terugtrokken op de hoger gelegen delen van het eiland.