Hoe heet de vorm van geschiedschrijving waarbij democratie als de ultieme bestuursvorm wordt gezien en dictatuur als een fase op weg daarnaartoe?

Ik zou het niet precies weten, maar de eerste term die zo in mij opkomt is teleologische geschiedschrijving: geschiedschrijving vanuit de aanname dat er een 'einddoel' (dan wel eindideaal) is waarheen beschavingen zich ontwikkelen. Hoewel ik vermoed dat deze term eigenlijk vooral van toepassing is op de geschiedsschrijving in vroeger eeuwen, waarin God alles zou besturen naar een bepaald einddoel toe, is deze term misschien ook wel te gebruiken voor de modernere vorm, waarin een democratie als "hoger" wordt gezien dan een dictatuur, zoals je omschrijft.

(Uiteraard niet te verwarren met "theologisch". Afkomstig van het griekse Telos, doel.)

Ik zat te denken aan historisch materialisme (van Marx) of een vergelijkbare deterministische stroming. Maar dat ging eigenlijk meer over de dictatuur van de massa.
Maar mensen als Sartre verdedigde wel de sovjetdictatuur daarmee, dat het tijdelijk zou zijn. Maar ik vraag me af of je zoiets bedoelt. Misschien bedoel je het jaren 80 optimisme, na de val van de muur, dat alle landen uiteindelijk democratisch zullen worden. Fukuyama schreef daar een boek over. Maar ik weet niet hoe die stroming heet. Grenzeloos optimisme misschien.

Sorry, dat is geen geschiedschrijving, dat is filosofie.

Bestaan er dan verschillende vormen van geschiedschrijving? Geschiedschrijving dient volledig gebaseerd te zijn op feiten. Die worden geregistreerd.

Ik zou zeggen het verschil tussen objectieve en subjectieve geschiedschrijving, waarvan de laatste niet wenselijk is (maar vaak ook onontkoombaar).

Dank voor de reacties. Wat ik zoek is helaas nog niet genoemd.

@Edraket: Gebaseerd op feiten, ja. Maar een geschiedschrijver zal hier doorgaans ook een interpretatie aan toe (moeten) voegen. Het is zelfs (bijna) onmogelijk om dat niet te doen. Dit gebeurt namelijk zelfs al bij de selectie van de feiten- doorgaans zijn er namelijk veel te veel gegevensom ze allemaal te nemen in je studie. Heel simpel voorbeeld. je bent biograaf van Hitler. Wil je echt vermelden dat hitler op 21 september 1941 gerecht 'a' at, op 22 september gerecht 'b', op 23 september gerecht 'c', enzovoort? De meeste historici zullen dat (mochten ze zulke gegevens toevallig hebben), weglaten. Waarom? Omdat het als niet relevant wordt gezien in de context en je studie moet leesbaar blijven. TENZIJ natuurlijk in je studie het gaat om de vraag of hitler al dan niet vegetarisch was ... Daarmee is zelfs de keuze voor het al dan niet noemen van dergelijke triviale feiten al een subjectieve vorm van geschiedschrijving.