Welke Romeinse stammen zijn er?

Die zijn er niet echt geweest. De romeinen waren zelf een stam van de zogenaamde latijnen. Een van de Latijnse stammen noemde zich het volk van de Romeinen en bewoonde het aanvankelijk kleine dorpje Rome aan de Tiber.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Latijnen

In de Romeinse tijd waren stammen groepen burgers, van oorsprong gebaseerd op locatie. Stemmers werden georganiseerd in stammen, waarbij elke stam een ​​gelijke stem had; een soort kiesdistricten. De oude Romeinen geloofden dat er in een vroegste periode van de Romeinse geschiedenis, de tijd van Romulus, van oorsprong drie patricische stammen waren: Ramnes, Tities en Luceres. Hieruit kwamen andere stammen voort en het aantal stammen wisselde in de loop van de tijd.

Op een gegeven moment waren er vier stedelijke stammen (Collina, Esquilina, Palatina en Suburana). Deze stammen werden vernoemd naar districten van de stad, waren de grootste maar hadden de minste politieke macht. Grondeigenaren en aristocratie behoorden tot de 31 kleinere plattelandsstammen (Aemilia, Aniensis, Arniensis, Camilia, Claudia, Clustumina, Cornelia, Fabia, Falerna/Falerina, Galeria, Horatia, Lemonia, Maecia, Menenia, Oufentina/Oufetina, Papiria, Poblilia, Pollia, Pomptina/Pontina, Quirina, Romilia, Sabatia/Sabatina, Scaptia, Sergia, Stellatina, Teretina, Tromentina, Velina, Voltinia/Votinia en Voturia).