waar kwam het hout vandaan voor een VOC schip?

De Nederlandse scheepswerven in de 17de eeuw betrokken hun eikehout voor een VOC-schip uit het stroomgebied van de Rijn, dan wel uit de Oostzeelanden. Hun grenen uit het gehele Oostzeegebied en hun vuren uit Scandinavië.

Op de markt van Dordrecht werden de houtsoorten gevonden die via Rijn en Maas waren aangevoerd. Deze werden dan bijvoorbeeld Rijnse of Naamse sommers genoemd. Gezaagd eikehout werd aangeduid als"planken". Gezaagd vure- en grenehout als "deelen".
Dordrecht was echter niet de enige houtmarkt, waar scheepsbouwers uit de Nederlanden hun grondstoffen kochten. Ook te Deventer en Hamburg werd veel hout verhandeld.
Met betrekking tot de scheepsbouw in het Noordelijk gedeelte van Holland: "Wat nu den eikenhouthandel,in Hollands Noorder-deel aangaat; Westphalen, Brandenburg, Poolen, en geheel Duitsland, laten Amsterdam, Saerdam, Edam, Hoorn en Enkhuizen veel eike planken en swaare knien toekomen."

Mogelijk werd dit direct vanaf de havens langs de Oostzee, of via de Deventer markt naar de scheepwerven vervoerd. De Noord-Hollandse havens lagen gunstig om het hout uit het noorden te ontvangen.
Eikehout werd vanwege zijn hardheid en duurzaamheid gebruikt voor de zware constructieonderdelen van het schip; voor andere onderdelen zoals masten en dekdelen, werd het lichtere grenen en vurehout gebruikt. Het gebied van herkomst van grenehout omvat grofweg Scandinavië, de Duitse en Poolse Oostzeekust en de Baltische landen.

Het vurehout tenslotte, dat ook wel als "Noordse delen" werd aangeduid, was afkomstig uit Scandinavie. Het werd gebruikt voor allerlei tussenschotten aan de binnenzijde van het schip, bij de konstapelskamer, de kombuis en dergelijke.