Zijn er joden in Duitsland geweest die zonder te hebben ondergedoken het overleefd hebben?

Ja, ongetwijfeld; gezien het aantal kan het ook niet anders dan dat enkelen de dans hebben weten te ontspringen.

Je moet bedenken dat veel Joden de bui al ruim voor de oorlog zagen hangen. Sommigen emigreerden of verhuisden en hielden zich gedeisd. Anderen namen daarnaast nog voorzorgsmaatregelen zoals blonderen van hun haar.

Natuurlijk zijn door de systematische geweldpleging van het Hitlerregime veel mensen omgekomen; door de medewerking aan de (hun eigen) Duitse overheid veel Joden verraden; maar desondanks heeft een aantal het overleefd, de meeste door onder te duiken maar enkelen (ik neem aan, die met een niet als zodanig duidelijk herkenbaar Joods uiterlijk) hebben waarschijnlijk hun leven gered door hun koelbloedigheid.

In Nederland ontstond dan ook een wrange situatie voor de Joden die de oorlog hadden overleefd, zie de bron d.nl. Op het Nederlandse platteland doken bij de boeren Joden niet onder, maar ze werden aangenomen 'als knecht op zoek naar werk, omdat hun huis in Rotterdam was gebombardeerd'. Mijn moeder schreef een boek over haar ervaringen in de oorlog (zie de bron Bruspot) waarin dit soort zaken terloops aan de orde kwamen. Via mijn neef hoorde ik later dat enkele mensen die daar op de boerderij zaten, Joden uit Amersfoort waren. Die mensen werkten gewoon op het land en hielden zich alleen schuil op het moment dat de Duitsers een razzia hielden. een fraaie Duitse bron is Itur (enz.). In enkele gevallen kwamen Joodse mensen de oorlog door dankzij het zwijgen van anderen!
Helaas kan ik niet nog een 4e bron toevoegen maar die kopieer ik hier:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Rechtvaardige_onder_de_Volkeren waarin het centrum Jad Vashem Niet-Joodse mensen bedankt die in de oorlog Joden hebben geholpen.

ik hoop dat je hiermee verder komt!

Ja, die zijn er zeker geweest. Het was een heel groot land met veel platteland, en net zoals er voor elke Nederlander die onderduikers had ook wel wat waren die met veel plezier Joden aangaven, was in Duitsland lang niet iedereen ' tegen' de Joden en bereid ze aan te geven.

Het bekendste verhaal dat mij zo te binnen wil schieten is "De Joodse bruid" van Edith Hahn-Beer, die zelfs tijdens de oorlog trouwde met een nazi die niet eens heel laag op de ladder stond en wist dat ze Joods was. Het huwelijk heeft het niet overleefd, maar zij wel.

Maar zo zijn er legio verhalen natuurlijk, al zijn ze lang niet allemaal opgetekend.