Is er ooit wel eens een vrouwelijke paus geweest?
3.1K
3.1K keer bekeken
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.
Geef jouw antwoord
Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.
Het beste antwoord
We weten dat niet zeker, er zijn wel geruchten...
.
.
Al eeuwenlang doet het verhaal de ronde dat er in de negende eeuw ook een vrouwelijke Paus is geweest: Pausin Johanna. De oudst bekende bron van het verhaal is waarschijnlijk de kroniek van Martinus van Troppau uit 1220.
Pausin Johanna zou een Engelse vrouw uit Mainz zijn geweest die verliefd werd op een monnik. Ze zou deze monnik, als man gekleed, zijn nagereisd naar Athene. Tijdens haar verblijf en studie daar leerde ze vloeiend Grieks. Deze vaardigheid zorgde ervoor dat ze een secretarisfunctie kreeg aan het hof van de Paus. Daarna werd ze tot Kardinaal gekozen en vervolgens zelfs tot Paus in het jaar 853.
De rest van het verhaal kent twee versies. In de eerste versie wordt in 855, na de dood van de Paus, ontdekt dat deze eigenlijk een vrouw is. In de tweede versie volgt de ontdekking direct op de kroning. Toen ze tijdens de kroningsprocessie van het Colosseum naar de kerk van San Clemente op straat een kind baarde, viel ze door de mand.
Het verhaal gaat in beide versies verder dat sinds deze ontdekking elke nieuwe paus op een stoel met een gat moest plaatsnemen. Vervolgens werd gecontroleerd of hij echt een man was, wat bevestigd werd met de uitspraak: "Testiculos habet, bene pendentes" (Hij heeft ballen en ze hangen goed), waarna alle aanwezige geestelijken riepen: "Deo gratias!" (God zij dank!). Dit gebruik werd in 1513 weer afgeschaft.
De officiële versie van de Katholieke Kerk is dat het hier om een staaltje protestante geschiedvervalsing gaat. De meeste bronnen van het verhaal, zijn alleen nog in kopieën van na de reformatie bekend, maar er is een bron in het Bodleyan in Engeland die een authentiek handschrift is van ruim voor de reformatie. Vervalsing is daarin niet te bespeuren.
Cees van der Pluijm schreef in 1996 een toneelstuk (monoloog) over Pausin Johanna.
Emmanuel de Rhoïdis heeft een (door Gerrit Komrij vertaalde) roman over deze pausin geschreven. Fictie of historie: dat blijft na lezing in het midden
(Lees meer...)
.
.
Al eeuwenlang doet het verhaal de ronde dat er in de negende eeuw ook een vrouwelijke Paus is geweest: Pausin Johanna. De oudst bekende bron van het verhaal is waarschijnlijk de kroniek van Martinus van Troppau uit 1220.
Pausin Johanna zou een Engelse vrouw uit Mainz zijn geweest die verliefd werd op een monnik. Ze zou deze monnik, als man gekleed, zijn nagereisd naar Athene. Tijdens haar verblijf en studie daar leerde ze vloeiend Grieks. Deze vaardigheid zorgde ervoor dat ze een secretarisfunctie kreeg aan het hof van de Paus. Daarna werd ze tot Kardinaal gekozen en vervolgens zelfs tot Paus in het jaar 853.
De rest van het verhaal kent twee versies. In de eerste versie wordt in 855, na de dood van de Paus, ontdekt dat deze eigenlijk een vrouw is. In de tweede versie volgt de ontdekking direct op de kroning. Toen ze tijdens de kroningsprocessie van het Colosseum naar de kerk van San Clemente op straat een kind baarde, viel ze door de mand.
Het verhaal gaat in beide versies verder dat sinds deze ontdekking elke nieuwe paus op een stoel met een gat moest plaatsnemen. Vervolgens werd gecontroleerd of hij echt een man was, wat bevestigd werd met de uitspraak: "Testiculos habet, bene pendentes" (Hij heeft ballen en ze hangen goed), waarna alle aanwezige geestelijken riepen: "Deo gratias!" (God zij dank!). Dit gebruik werd in 1513 weer afgeschaft.
De officiële versie van de Katholieke Kerk is dat het hier om een staaltje protestante geschiedvervalsing gaat. De meeste bronnen van het verhaal, zijn alleen nog in kopieën van na de reformatie bekend, maar er is een bron in het Bodleyan in Engeland die een authentiek handschrift is van ruim voor de reformatie. Vervalsing is daarin niet te bespeuren.
Cees van der Pluijm schreef in 1996 een toneelstuk (monoloog) over Pausin Johanna.
Emmanuel de Rhoïdis heeft een (door Gerrit Komrij vertaalde) roman over deze pausin geschreven. Fictie of historie: dat blijft na lezing in het midden
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Andere antwoorden (4)
Paus Joan is een legendarische vrouwelijke paus die zogenaamd voor een paar jaar enige tijd tijdens de Middeleeuwen heersen. Het artikel eerst verschenen in de geschriften van de dertiende-eeuwse chroniclers en vervolgens verspreiden via Europa. Men algemeen dacht eeuwenlang, maar moderne historici en religieuze academici vinden het fictieve, misschien die voortvloeien uit de historicized folklore ten aanzien van Romeinse monumenten of van anti-papal satire.
De eerste vermelding van de vrouwelijke Paus verschijnt in de kroniek van Jean de Mailly, maar de meest populaire en invloedrijke versie was die geïnterpoleerd in Martin van Troppau van Chronicon Pontificum et Imperatorum enigszins hoger in het 13e eeuw. In de meeste versies zeggen dat zij een getalenteerde en geleerde vrouw die zelf vermomd als een man, vaak op aandringen van een liefhebber. Aan haar capaciteiten stijgingen zij via de kerkelijke hiërarchie, uiteindelijk wordt gekozen als de paus. Terwijl meesurfen op horseback één dag, maar geboorte zij geeft een kind, dus het onthullen van haar sekse. In de meeste versies zij sterft kort na, hetzij door vermoord door een woedende menigte of uit natuurlijke oorzaken, en haar geheugen is veroordeeld door haar opvolgers.
(Lees meer...)
De eerste vermelding van de vrouwelijke Paus verschijnt in de kroniek van Jean de Mailly, maar de meest populaire en invloedrijke versie was die geïnterpoleerd in Martin van Troppau van Chronicon Pontificum et Imperatorum enigszins hoger in het 13e eeuw. In de meeste versies zeggen dat zij een getalenteerde en geleerde vrouw die zelf vermomd als een man, vaak op aandringen van een liefhebber. Aan haar capaciteiten stijgingen zij via de kerkelijke hiërarchie, uiteindelijk wordt gekozen als de paus. Terwijl meesurfen op horseback één dag, maar geboorte zij geeft een kind, dus het onthullen van haar sekse. In de meeste versies zij sterft kort na, hetzij door vermoord door een woedende menigte of uit natuurlijke oorzaken, en haar geheugen is veroordeeld door haar opvolgers.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
In het boek "Geschiedenis der Pausen"", vemeldt Hans Kuhner dat ""een legende die omstreeks 1250 opduikt, beweerde dat Pausin Johanna, Leo IV opvolgde in 855 en twee jaar regeerde"". Volgens het onderzoek vanHans Kuhner werd Leo IV echter opgevolgd door Benedictus III.
Ik meende al zoiets gelezen te hebben en heb het boek er bijgehaald.
(Lees meer...)
Ik meende al zoiets gelezen te hebben en heb het boek er bijgehaald.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Als ik het me goed herinner is er ooit een"tegenpaus" geweest, Johanna en nog wat,maar dat heb ik lang geleden ergens gelezen en ik kan niet voor de waarheid instaan!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Er was ooit een vrouwelijke paus.
Een ietwat scabreus verhaal wil, dat in de negende eeuw korte tijd een vrouw paus is geweest: pausin Johanna. Volgens dit verhaal zou een jonge Engelse, geboren in 833 te Mainz, unaniem tot paus zijn gekozen nadat ze als monnik verkleed, Europa was doorgereisd en indruk had gemaakt met haar geleerdheid.
Ze bekleedde de pauselijke stoel onder de naam Johannes Anglicus of Johannes VIII. Toen ze echter zwanger raakte van een huisknecht en ze een kind baarde tijdens een processie, viel ze door de mand.
Sindsdien, gaat het verhaal verder, moeten alle pausen eerst op een stoel met een gat in de zitting plaats nemen. De geestelijke die de proef afneemt roept dan: "Habet" (heeft!). De anderen antwoorden: "Deo gratias" (God zij dank).
De huidige wetenschap kenschetst dit (toch wel aardige) verhaal als een van de vele antipaapse pauslegenden uit de Middeleeuwen.
(Lees meer...)
Een ietwat scabreus verhaal wil, dat in de negende eeuw korte tijd een vrouw paus is geweest: pausin Johanna. Volgens dit verhaal zou een jonge Engelse, geboren in 833 te Mainz, unaniem tot paus zijn gekozen nadat ze als monnik verkleed, Europa was doorgereisd en indruk had gemaakt met haar geleerdheid.
Ze bekleedde de pauselijke stoel onder de naam Johannes Anglicus of Johannes VIII. Toen ze echter zwanger raakte van een huisknecht en ze een kind baarde tijdens een processie, viel ze door de mand.
Sindsdien, gaat het verhaal verder, moeten alle pausen eerst op een stoel met een gat in de zitting plaats nemen. De geestelijke die de proef afneemt roept dan: "Habet" (heeft!). De anderen antwoorden: "Deo gratias" (God zij dank).
De huidige wetenschap kenschetst dit (toch wel aardige) verhaal als een van de vele antipaapse pauslegenden uit de Middeleeuwen.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Deel jouw antwoord
Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.