Heeft iemand informatie over het antisemitisme in Nederland tijdens het interbellum?

Het interbellum is een periode tussen twee oorlogen in waarin men in vrede leeft.

De vraagsteller bedoeld dus hoe het met het antisemitisme in Nederland gesteld was in de tijd van 1918 tot 1939, het einde van de eerste wereldoorlog en het begin van de tweede wereldoorlog.

In het algemeen was het antisemitisme onder de bevolking toen in die periode niet al te groot of slechts latent aanwezig.
In de grote steden woonden vaak grote joodse gemeenschappen die volledig geintegeerd waren met de overige bevolking en elkaar over en weer respecteerden. Een groot deel van de dagelijkse handel was in handen van de joodse gemeenschap.

Dat veranderde pas met de opkomst van de N.S.B. vanaf 1933, een politieke beweging die de NAZI ideologie van het buurland Duitsland nastreefde.
Naarmate de N.S.B. groter werd en meer aanhang kreeg, steeg daarmee ook de antipathie tegen Joden die in ons land woonden.
Dit mondde uiteindelijk uit in door de W.A. (Weerbaarheids Afdeling van de N.S.B., zeg maar georganiseerde knokploegen) tegen joden gerichte acties waarbij vernieling van joodse eigendommen en intimidatie steeds brutaler werden uitgevoerd.

Hoewel het overgrote deel van de Nederlandse bevolking zich niet kon vinden in deze standpunten van de N.S.B. die tegen joden en andersdenkenden waren gericht, was een aanzienlijk deel wel op een of andere manier betrokken. Hetzij door actief lidmaatschap danwel door op de N.S.B. te stemmen.
Het hoogtepunt van een meer veralgemeniseerd antisemitisme had plaats tijdens de eerste bezettingsjaren waarin de joodse gemeenschap alle rechten werden ontnomen.
Wat later daarna gebeurde is iedereen wel bekend....