Wat is de eerste dooi van de koude oorlog?

De Koude Oorlog was een periode van gewapende vrede tussen de communistische wereld aan de ene kant en de kapitalistische wereld aan de andere kant tussen 1945 en 1991.

Tijdens de Koude Oorlog liepen de spanningen tussen beide partijen regelmatig op, maar er waren ook tijden waarin er minder spanningen waren. De tijd tussen 1955 en 1961 was een periode, waarin er minder spanningen waren.

De oprichting van de NAVO in het Westen en het Warschaupact in het Oosten leek een stabiliserende werking te hebben op de verhoudingen tussen de twee partijen. De Bondsrepubliek werd lid van de NAVO en de DDR van het Warschaupact. In de Sovjetunie was, na de dood van Stalin in 1953, Chroetsjov aan de macht gekomen. Chroetsjov voerde een andere politiek dan Stalin. Hij presenteerde in 1956 op het 20e Partijcongres van de Communistische Partij een nieuwe koers in zijn buitenlandse politiek, vooral gericht op nieuwe betrekkingen met de Verenigde Staten. Hierin stelde hij "Het principe van Lenin van een vreedzame co-existentie tussen staten met een verschillende sociale structuur was en blijft de hoofdlijn in de buitenlandse politiek van ons land.". Op 24 februari 1956 stemde het congres in met een politiek die tot "betere betrekkingen, bevordering van vertrouwen en internationale samenwerking met alle landen" moest leiden.

De stabiliteit van de verhoudingen bleek ook toen bij de Hongaarse opstand in 1956 de Verenigde Staten niet bereid waren om voor de Hongaarse opstandelingen een Derde Wereldoorlog te riskeren.

In 1961 kwam het onder Kennedy en Chroesjtsjov echter tot een nieuwe crisis rond West-Berlijn, dat een belangrijke symboolfunctie had voor de Westerse wereld en bovendien voor DDR-burgers een vluchtweg bood. De crisis eindigde met de bouw van de Berlijnse Muur, die door het Westen werd geaccepteerd maar ook een symbool werd voor datgene waar het Westen tegen streed. De riskantste confrontatie tussen de Verenigde Staten en de Sovjet-Unie ontstond in oktober 1962 door de voorbereidingen door de Sovjet-Unie voor installatie van Russische raketten op Cuba. Beide partijen namen tijdens de Cubacrisis grote risico’s en een atoomoorlog leek dichterbij dan ooit. De periode van dooi in de Koude Oorlog was hiermee definitief voorbij.