Waarom accepteerde Hitler hulp van Japan en Italie?

Hitler was óók een cynische pragmaticus. Tenminste in zijn vroegere jaren, voor het geloof in zijn eigen onfeilbaarheid en de gedachte dat hij het beter wist dan bv. zijn generaals hem parten ging spelen en hij (gedeeltelijk) aan zijn eigen idée fixes ten onder ging. Kijk maar bv. naar het pact dat hij een paar jaar daarvoor met Stalin gesloten had tav Polen, die toch eigenlijk volgens al zijn eerdere redevoeringen zijn doodsvijand zou moeten zijn.

Het is heel goed mogelijk dat hij gedacht heeft dat Japan zó ver weg lag, dat tegen de tijd dat de Japanse expansiedrift ooit een probleem voor Duitsland zou kunnen worden, hij altijd nog kon zien wat te doen en "terug kon komen" op het as-verbond. Ik denk dat op dat moment de voordelen van een directe bondgenoot zwaarder wogen dan de theoretische problemen die er op langere termijn uit zouden kunnen voortvloeien.

Welke "onmiddellijke" voordelen waren dat? Op het moment dat Japan tot de As toegelaten werd, was Hitler bezig met het voorbereiden van de invasie in de Sovjet-Unie. Dan kan je dus altijd wel bondgenoten gebruiken. Daarnaast had hij op dat moment ook een tekort aan grondstoffen en voedsel (overigens waren ook juist die strategische grondstoffen een van de redenen om de Soviet-Unie binnen te vallen, het in bezit krijgen van de olievelden bij de Kaukasus, juist omdat Duitsland niet genoeg reserves had voor een langere oorlog).