Waarom werd er vroeger in voorstellingen na een tragedie een klucht laten zien?

In de zeventiende en achttiende eeuw diende de klucht als naspel bij een tragedie of een komedie. De term klucht had toen een veel ruimere betekenis dan tegenwoordig. Met verstond onder kluchten niet alleen vrolijke toneelstukjes, maar bijvoorbeeld een verzameling anekdotes. Het woord hangt samen met het werkwoord klieven. Daarom was een klucht een werkje dat vooral na het belangrijke stuk in een voorstelling wordt opgevoerd.

Dat gebruik is zelfs nog ouder: in de beginjaren van het toneel (14e eeuw), toen men nog de zg. abele spelen opvoerde, werd een drama ook al gevolgd door een klucht.