Wat is de invloed en doorwerking van de industriële revolutie?

Het fabrieksmatig produceren had tot gevolg dat de huisnijverheid geleidelijk aan verdween. Het werk in de fabriek was vaak eentonig en geestdodend en de lonen waren laag. In de fabrieken werden ook vrouwen en kinderen op grote schaal ingeschakeld. De arbeidsomstandigheden waren slecht, de werkplaatsen waren vuil en gevaarlijk en er moesten lange werkdagen worden gemaakt. De arbeider was in toenemende mate afhankelijk van de grillen van de conjunctuur.

Arbeidskracht was in ruime mate aanwezig, waardoor de fabrikanten het zich konden veroorloven lage lonen te betalen. Fabrikanten wisten grote winsten te realiseren en konden het zich veroorloven een luxe leven te leiden. Er ontstond hierdoor een grote kloof tussen rijk en arm. Door het grote aantal arbeiders in de steden was er een schrijnend tekort aan woonruimte. Circa twee miljoen arbeiders, 40% van de bevolking, leefden met grote gezinnen in krotten, kelders en andere zeer kleine behuizingen.[1]

Uiteindelijk leidde dit tot de vereniging van arbeiders in vakbonden en politieke partijen die druk probeerden uit te oefenen op werkgevers en regering. Deze organisaties hebben na verloop van tijd regelgeving afgedwongen met betrekking tot de werkomstandigheden, schoolgang en woonomstandigheden.