Hoe kon je heel vroeger een afspraak met iemand maken als er geen zonnewijzers of klokken bestonden?

Volgens mij woonden de mensen allemaal bij elkaar en als ze wilden gaan jagen zagen ze bij elkaar de voorbereidingen voor de jacht. Dan sloten de mensen die mee wilden zich gewoon er bij aan.

Dan ging het om de stand van de zon. Bijvoorbeeld 'als de zon op het hoogste punt staat/onder is/net opkomt.'
Maar omdat de afstanden erg kort waren kon je makkelijker afspreken zonder heel precieze tijd.

Aangezien de gemmeenschappen veel kleiner waren,was dat geen probleem ,zonsopgang was de beste tijd om op jacht te gaan en als het dan zover was liep je naar de volgende slaapplaats en maakte je jachtkamerad wakker, deze stond op at een handje gedroogd fruit en ging mee op jacht . Douchen hoefde niet (die waren er niet) en zodoende konje direct weg .tijd was en is relatiev, tegenwoordig hebben we er zo weinig van dat we wel precieze afspraken moeten maken om alles geregeld te krijgen,destijds was planning veelminder belangrijk dagelijks werd zoveel mogelijk spontaan gedaan en de rest van de tijd werd er geleefd naar de seizoenen ,als er sneeuw lag was het winter en bleef je zo veel mogelijk binnen, als het weer groen werd was het lente en ging je op zoek naar verse knollen en eieren en groen ,in de zomer at je wat het veld en bos je bracht en verzamelde je net als in de hefst zo veel mogelijk voor de winter.

Er zijn nog honderden miljoenen mensen voor wie de zon hun tijdmeter is en die geen klok nodig hebben. Ze hoeven eigenlijk nooit afspraken te maken, de kinderen lopen s ochtends naar school, de ouderen werken wat op het land of in de huishouding. Een uurtje op iemand wachten is daar ook niet zo een bezwaar, tijdgebrek is er eigenlijk niet bij mensen die zelfvoorzienend leven. Vaak heeft men ook niet eens kunstlicht, en moet het vee ook weer voor donker verzameld worden, met behulp van de zon en de dagelijkse regelmaat is daar ook geen klok voor nodig.