Hoe voedde men vroeger hun kinderen op als ze bijvoorbeeld wel zes of meer kinderen hadden?

Vroeger kan je niet vergelijken met nu. Vroeger hadden de kinderen geen 20 verschillende setjes kleding. Vroeger ging je (als je geluk had) 1x per week in 'bad'. Vroeger werd alles zelf gemaakt, van kleding tot de aardappelen.

Tegenwoordig moeten wij zoveel. Dat moet niet echt, dat hebben we ons grotendeels zelf opgelegd. Elk kind moet de beste zijn. Elk kind moet er volgens de laatste mode bijlopen en er wordt verwacht dat een kind al vroeg belangrijke keuzes kan maken. Elk kind moet studeren en kan kiezen uit ontelbare beroepen.

Nogmaals je kan vroeger niet met nu vergelijken. Vroeger was alles anders. Niet beter of slechter, gewoon anders.

De kinderen moesten vroeger al snel meehelpen in het huishouden. de oudste kinderen kregen bovendien de taak, om de jongsten te helpen opvoeden. men kreeg dus veel eerder verantwoordelijkheid.

en men was misschien wel eerder tevreden. men streefde niet naar het onmogelijke. tegenwoordig wil men veel meer; naast het huishouden en opvoeden van de kinderen willen moeders tegenwoordig ook graag werken, sporten, uitgaan met vrienden. dat was er vroeger allemaal niet bij. het kon gewoon niet.

Bij de grote gezinnen die ik heb gekend( inclusief mijn ouderlijk huis) werden alle kinderen aan het werk gezet. De groten letten op de kleintjes. Boven de 6 jaar maakte iedereen zijn eigen bed op. Elk kind kreeg elke dag een taakje. Jongens deden alle mogelijke klusjes: om de beurt een keer per week de schoenen van het hele gezin poetsen. Meisjes hielpen soppen en stoffen, jongens moesten vegen en ramen lappen ( op hun manier, dat gaf niet. Eens moet je het leren). Kleine kinderen konden al sokken uitzoeken als ze uit de was kwamen. De groten konden ook was sorteren in wit, bont, kunststof, wol en spijkergoed. De jongens schilden met elkaar alle aardappelen; afwassen in ploegendienst ( nu zou je misschien zeggen in- en uitladen van de vaatwasser). Ieder ruimde zijn kamer ( of deel daarvan) zelf op. Zelf vuil goed in de wasmand doen. Kleding laten slingeren haalde niemand in zijn/haar hoofd.
Moeder hielp alleen met huiswerk als je er om vroeg, want lezen, schrijven en rekenen leerde je gewoon op school. In ons gezin waren alle kinderen lid van de bibliotheek, dus lazen ze allemaal vanzelf. Buiten spelen alleen als huiswerk en klusjes af waren ). Op woensdag was de bibliotheek open en dan zat je er de hele middag,
Moeder was dus manager en geen slavin. Maar zeker ook geen slavendrijver.
Op zondag werd er gewandeld of wat dan ook, met de hele club. Limonade en boterhammen met pindakaas mee.
Doordat alle kinderen alle mogelijke soorten huishoudelijke werkjes deden, leerden ze ook op eigen benen staan.
De huidige kinderen wonen regelmatig in Hotel Mamma. ( "hebben wij geen cola meer?"). Zijn in feite verwend en gelijk verwaarloosd. Het echte leven komt er ook aan en dan is moeder er niet (meer). Als je dan weet hoe dingen gaan, dan heb je echt iets meegekregen, zelfstandigheid bovenal.
Ik kom dus ook uit zo'n gezin en ik moet zeggen, ik heb leren werken en aanpakken en ik ben heel goed in huishouden en in planning geworden. En heb ook nog eens gestudeerd.... Het was een warm gezellig gezin en we hadden geen cent, heel normaal, zo was het bij heel veel grote gezinnen.