Waarom gebruikten de Romeinen zulke barbaarse methoden als kruiziging?

Kruisiging was een straf die door Romeinen werd toegepast slaven, geminachte vijanden en criminelen. Het was een zeer oneervolle wijze om te sterven. Het lichaam bleef aan het kruis hangen als voedsel voor honden en gieren. Een Romein werd nooit gekruisigd. Als een Romein de doodstraf kreeg, werd die op een andere wijze tenuitvoer gebracht. Pas toen het christendom als staatsgodsdienst in het Romeinse Rijk werd ingevoerd, kwam een eind aan deze barbaarse straf.

Onder de Romeinse keizers (vóór keizer Constantijn, die op latere leeftijd christen werd evenals zijn moeder Helena) vonden christenvervolgingen plaats. Christenen deden uiteraard niet aan romeinse godenverering. Ze werden ook als zondenbok gebruikt door romeinse keizers die vervuld waren van christenhaat. Er zijn, inderdaad (bijvoorbeeld in het Colosseum in Rome) christenen voor de leeuwen gegooid. Publiek kwam destijds naar het Colosseum om de wrede gladiatorenspelen bij te wonen, dat was toen een vorm van amusement.