Was keizer Octavianus christelijk?

Hij is 14 na Christus overleden en kan dus zelfs in theorie geen christen zijn.

Keizer Augustus, de eerste keizer van het Romeinse Rijk, is inderdaad dezelfde persoon als Octavianus. Hij heeft veel naamsveranderingen gehad Bij zijn geboorte in 63 v. Chr. heette hij Gaius Octavius. Nadat hij was geadopteerd door Gaius Julius Caesar (inderdaad, dé Caesar) werd zijn naam Gaius Julius Caesar Octavianus. Daarna kreeg hij nog veel ere titels zoals Divi Filius (zoon van een godheid, namelijk zijn adoptievader Julius Caesar). In het jaar 27 v. Chr. kreeg hij van de Senaat, vanwege zijn verdiensten die leidden tot een decennialange periode van vrede, de eretitel Augustus (de verhevene). Naar hem werd ook een maand in de Romeinse kalender genoemd, die nog in veel talen zo heet.

Augustus stierf in 14 n. Chr. en is dus inderdaad een tijdsgenoot van Jezus Christus (als die inderdaad in het jaar 1 geboren zou zijn, waarschijnlijk is dat echter rond 4 v. Chr.). Maar het christendom zoals dat door Jezus zou zijn gevormd bestond nog niet bij de dood van Augustus. Dat kwam waarschijnlijk pas een kleine tien jaar later tijdens de regeerperiode van Augustus zijn adoptiezoon Tiberius, de oudste zoon van de vrouw van Augustus uit een vorig huwelijk. Tiberius regeerde vanaf de dood van Augustus in 14 n. Chr. tot zijn eigen dood in 37 n. Chr. Ergens tussen die twee jaartallen zal Jezus voornamelijk actief zijn geweest met het werven van lieden om zijn evangelie te verspreiden.

In de eerste drie eeuwen na het leven van Jezus is het christendom als geloof echter niet omarmd door het Romeinse Rijk. Christen werden hevig vervolgd. Naar verluid gaf keizer Nero de christenen de schuld van de Grote Brand van Rome in 64 n. Chr. Veel later zelfs deed keizer Diocletianus (244 - 311 n. Chr.) veel aan christenvervolging. De eerste keizer die openlijk het christendom tolereerde was Constantijn de Grote (272 - 337 n. Chr.). Samen met co-keizer Licinius tekende hij in 313 n. Chr. het Edict van Milaan dat het christendom als geloof legaliseerde. Pas veel later in zijn leven bekeerde Constantijn zelf tot het christendom. Hij was de eerste christelijke Romeinse keizer.

Samengevat, ondanks dat Augustus waarschijnlijk een tijdgenoot was van Jezus, waren hij en tot Constantijn alle keizer na hem, geen christenen.