Waar diende het achterhuis voor voordat het als onderduikadres werd gebruikt?

"Een achterhuis is een gebouw achter een huis, zoals een ander huis of een schuur of werkplaats. Er zijn twee betekenissen:

In de eerste betekenis is het achterhuis een ander, vaak kleiner, huis dat met een (voor)huis is verbonden door middel van een gang, loggia of een ander soort bouwwerk. Dergelijke verbindingen komen vaak voor in havensteden, bijvoorbeeld achter grachtenpanden in de stad Amsterdam. Het gaat dan dus om een apart huis.
Bij boerderijen gaat het om het deel achter het voorhuis dat niet voor bewoning wordt gebruikt en waar zich de bedrijfsruimten bevinden, zoals de deel, stallen en/of bijvoorbeeld een speelruimte voor de kinderen.
[bewerken]Amsterdam

In de 18e eeuw, maar soms ook al in de 17e eeuw, werd in Amsterdam achter het huis een extra huis gebouwd, meestal dwars geplaatst. Dit achterhuis is via een gang met daarnaast een binnenplaats verbonden met het voorhuis. Op de hoofdverdieping van het achterhuis ligt de zaal of "sael", een groot vertrek voor representatieve doeleinden. Onder de zaal, op de begane grond, ligt de tuinkamer, die doorgaans als eetkamer diende.

Het beroemdste achterhuis is het achterhuis van Prinsengracht 263, tegenwoordig bekend als Anne Frank Huis. Hier schreef Anne Frank tijdens de Tweede Wereldoorlog haar dagboek."

Prinsengracht 263 (Waar Anne Frank en haar familie zaten ondergedoken) is samen met Prinsengracht 265 in 1635 gebouwd door Dirk van Delft, eigenaar van verschillende percelen in de buurt. Van ±1740 tot 1764 woonde er de schatrijke drogerijenhandelaar Isaäc van Vleuten. Hij verbouwde in 1740 het pand, waarbij onder andere de voorgevel werd vernieuwd en een achterhuis gebouwd. Rond 1840 vond opnieuw een verbouwing plaats. Toen werd de topgevel vervangen door een eenvoudige rechte kroonlijst, een lijstgevel waar er velen van zijn.

In de tweede helft van de 19e eeuw vond de firma A. d'Ailly in chemicaliën hier onderdak.
Van 1928 tot eind 1939 was de pianolarollenfabriek Euterpe er gevestigd.

Op 1 december 1940 verhuisde Otto Frank zijn bedrijven Opekta, en Pectacon van Singel 400 naar Prinsengracht 263. In de loop van 1942 werd begonnen met het inrichten van een schuilplaats op de eerste en tweede verdieping van het achterhuis, en op 6 juli dook het gezin Frank er onder. Op 13 juli volgde het gezin Van Pels (in het dagboek van Anne Frank de familie van Daan genoemd), en in augustus werd een draaikast aangebracht die de toegang tot de onderduikruimte moest verbergen. In november dook Fritz Pfeffer, een kennis van Otto Frank, er ook onder. Slechts enkele medewerkers van Opekta waren op de hoogte van de aanwezigheid van de onderduikers. Op de begane grond van het achterhuis bevond zich een magazijn, en de onderduikers moesten daarom overdag heel stil zijn om hun aanwezigheid niet te verraden.

Vroeger waren de grote huizen verdeeld in een voorruimte (voorhuis) en een achterruimte (achterhuis).
Er leefde dus 2 gezinnen op een woonvloer.
Je hebt daar ook 2 keukens en een gezamelijke toilet.
Je hebt nu nog steeds adressen in Amsterdam die je moet aanschrijven als bijvoorbeeld 1 hoog achter of 2 hoog voor.

De familie Frank zat dus in het achterste gedeelde van een etage. vandaar dat we zeggen het achterhuis.