hoe anders klonk nederlands vroeger , zeg maar 1700 en zou iemand van nu nog wel een gesprek met iemand van toen kunnen voeren ?

ai en au werden in het Oudnederlands lange monoftongen ē en ō. Voorbeelden: hēm, slōt. In het Oudnederlands verdwijnt de h-klank in het begin van een woord in de loop van de 9e eeuw. Bijvoorbeeld staat het Oudnederlandse ringis ("ring", genitief) tegenover Oudnederduits en Oudengels hring. In de Wachtendonckse Psalmen vallen in de onbeklemtoonde lettergrepen de klinkers e en i samen, net als o en u. Dit leidt tot varianten zoals dagi en dage ("dag", datief enkelvoud) en tot varianten zoals tungon en tungun ("tong" of "taal", genitief, datief, accusatief enkelvoud en nominatief, datief, accusatief meervoud). Vanaf de 11e eeuw zijn de onbeklemtoonde klinkers waarschijnlijk gereduceerd tot een sjwa ([ə]?). Deze klank wordt niet alleen e maar ook a gespeld. Het Oudnederlandse had al het verschijnsel eindklankverscherping ondergaan. Dit betekent dat stemhebbende medeklinkers aan het einde van een woord stemloos worden.Voorbeelden: uuort ("woord", nominatief) tegenover uuordes (genitief) gif ("geef!", gebiedende wijs) tegenover geuon ("geven", infinitief) uueh ("weg", accusatief) tegenover uuege ("weg", datief). Kijk anders even op deze site http://nl.wikipedia.org/wiki/Oudnederlands#Klankontwikkeling