Wat aten soldaten in de Eerste Wereldoorlog precies? Is er een gerecht wat ik thuis kan maken om te proeven wat ze in de loopgraven aten?

In de gamellen kregen ze Rats, kuch en bonen. Maar alleen als er een kampkeuken was. Er waren ook kaken, het zo genaamde noodrantsoen. Dat was een samengeperste biscuit waar alle noodzakelijke voedingsstoffen in zaten. Ze konden droog jarenlang bewaard blijven en smaakten naar niks, een soort karton. Ik weet dat, omdat ik ze vlak na de oorlog heb geproefd. Dit noodrantsoen werd meegenomen op veldtraining en in gevechtssituaties.

Gamellen zijn blikken pannetjes, dat was een gedeelte van de uitrusting. Vorken en lepels waren ook van blik en zaten aan elkaar vast en waren inklapbaar. Er werd ook wel uit de helm gegeten en gedronken als het niet anders kon.

Bedenk dat er in de loopgraven hooguit wat opgewarmd kon worden en dat zal veelal een stamppot van bonen, aardappelen (misschien ook wat uien) en rundvlees zijn geweest en brood natuurlijk.
Veldkeukens moesten buiten het bereik van het geschut blijven (er is niets demoraliserender dan buiten de ellende van het front ook nog eens zonder eten komen te zitten). Eten moest dus in gamellen naar de loopgraven getransporteerd worden, alles zo compact mogelijk.
Een echt recept heb ik niet maar als je een blik bruine bonen, een blikje corned beef en wat gekookte aardappelen doorelkaar stampt en opwarmt zal je qua smaakervaring dicht in de buurt komen.
Bedenk dat de Duitsers in het algemeen nog slechter hadden dan de Fransen of de Engelsen.
Het leven van een soldaat in een loopgraaf was weinig waard; geallieerde generaals spraken van even de 'bloedpomp' aanzetten.

Een 'gerecht' van de arme soldaten in de loopgraven zou je niet naar binnen krijgen. Het leven in de loopgraaf was een nachtmerrie. Eten, aangevoerd door etensdragers, was bijna altijd koud: koude soep, bedekt met gestold vet, brood dat meestal dagen oud was en bij het transport vaak besmeurd raakte met vuiligheid.

Toch werd die onsmakelijke prak naar binnen gewerkt, voorovergebogen, om te voorkomen dat er regen of zand in het etensblik viel. Niemand wist van tevoren hoelang er moest worden gewacht op de volgende etensbeurt.

Drinkwater was in de in de voorste linies nauwelijks beschikbaar en werd slechts mondjesmaat aangevoerd in lege petroleumblikken, die meestal nog stonken naar hun vorige inhoud. Soms was aanvoer van drinkwater niet mogelijk en leden de mannen bij heet weer verschrikkelijk dorst.

Toegevoegd na 27 minuten:
Eerste deel van je vraag vergeten. De soldaten die niét in de loopgraven vochten waren er niet veel beter aan toe.
Enkele getuigenissen:
"We moeten ons kliekje op houtvuur klaarmaken, een beetje vlees, wat aardappelen" (2-10-1914)
"Alles is bevroren, niet alleen de grond en het water, maar alles wat we eten: aardappelen, bonen, brood".(30-1-1917)
"We eten alleen maar brood; verder appels en noten die we vinden."(23-9-1914)