Hoe noemen die reusachtige mayateksten die je alleen kan lezen vanuit de lucht, wat staat erop en wat betekenen ze?

In het zuiden van Peru ligt tussen de Grote Oceaan en het Andesgebergte Nazca, een woestijnachtige hoogvlakte. De Nazca-lijnen in Peru roepen al sinds hun ontdekking in 1920 vraagtekens op. Er werden tal van theorieën rond dit archeologische raadsel geweven.
Dat de lijnen pas in de jaren '20 ontdekt werden heeft alles te maken met de reusachtige afmetingen van de patronen. Vanaf de grond is immers nauwelijks te zien wat de wirwar van lijnen voorstelt. Pas wanneer ze vanuit de lucht worden bekeken wordt duidelijk dat de lijnen geometrische figuren en figuratieve afbeeldingen vormen. En het was pas in de twintiger jaren dat commerciële vluchten boven Peru werden uitgevoerd.

De 'Nazca-lijnen' zijn in drie soorten te onderscheiden:
1. Geometrische figuren, 227 lijnen.
2. Gewone lijnen, aantal onbekend. Er zijn duizenden en ze zijn nooit geteld.
3. Figuren die dieren of mensen afbeelden, 32 in totaal.

De geometrische figuren zijn o.a. driehoeken, spiralen, rechthoeken, golvende lijnen. Sommige lijnen vormen concentrische cirkels.
De dierlijke en menselijke vormen zijn sfinxen van oude dierlijke goden die ook patronen van constellaties kunnen zijn. De afmetingen van de figuren zijn verschillend: de aap bijvoorbeeld is 95 meter groot, de feniks 388 meter, de spin 32 meter en de kolibrie 198 meter.

De lijnen zijn verbazend eenvoudig tot stand gekomen. De gelige woestijngrond van de hoogvlakten is bedekt met een donkere laag vulkanisch gesteente. Door deze laag te verwijderen en het gesteente langs de rand van een lijn te leggen, werden de figuren als het ware in de bodem geëtst. Dit is vermoedelijk met de hand gedaan, want er zijn geen sporen van trekdieren gevonden. Dat de regio een van de meest windstille en regenloze gebieden op aarde is, zorgde ervoor dat de tand des tijds geen invloed had.

Waarom de tekeningen er zijn is een mysterie, er zijn verschillende theorieën over. Dr. Maria Reiche, een wiskundige uit Duitsland, heeft het meer dan de helft van haar leven onderzocht. Zij heeft er honderden in kaart gebracht en opgemeten. Haar theorie is dat de lijnen een astronomische kalender zijn. Zij denkt dat de lijnen de standen van hemellichamen voorspellen en gebruikt werden voor het bepalen van het juiste moment om te zaaien of oogsten. Ook zouden ze zons- en maansverduisteringen voorspellen.
Anderen beweren dat ze zijn gemaakt voor de berg- en hemelgoden. En Amerikaanse wetenschappers beschouwen de lijnen als wegwijzers naar waterbronnen.