Waarom is kerst op 25 december?

Hier is een link met het bijzondere uitgebreide antwoord:

http://members.ziggo.nl/peter7/kerst/kerstH3.html

Omdat ze zeggen dat op die dag Jesus is geboren, de zoon van Jozef de timmerman en Maria de maagd. Volgens de overlevering is Jezus de zoon van God; belangrijk genoeg dus om er een feestdag aan te wijden. In sommige landen zelfs twee.

Omdat iemand ooit een sprookje had bedacht dat een figuur op 25 december geboren werd.

Toegevoegd op 28-06-2009 22:30:28
Edit:
oja ik bereid me voor op -5 punten omdat je de waarheid hier niet neer mag zetten. Maar waarheid staat boven punten !!

Kerst was oorspronkelijk bij de Germanen het feest van de zonnewende. De zon keert rond 21 december terug van zijn verste punt vanuit hier gerekend. Dus moest er een feestje gevierd worden dat de dagen weer langer werden.

Waarom het een paar dagen later werd gevierd had misschien met organisatorische redenen te maken maar dat gok ik maar.

De datum voor het christelijke feest van Kerstmis heeft indirect zijn oorsprong in de oeroude feestgebruiken rond de winterwende. Ze is gebaseerd op de traditionele geboortedag van Sol Invictus en die dag is weer gebaseerd op eerste lengen van de dagen ná de zonnewende.

Kort na het begin van onze jaartelling kwamen de eerste christenen naar west-europa om het christendom te verspreiden. De volkeren die zij tegenkwamen (de latere) Noormannen, de Kelten, Batavieren en Germanen hadden natuurlijk hun feesten, en ze waren slim genoeg om niet alles te veranderen. Zo werd eind december het Zonnewendefeest gevierd - de langste nachten, en dat nu de dagen weer langer en warmer werden. Vandaar, dat dit feest gevierd werd met groenblijvende takken, en veel licht om de donkerheid minder te maken, en in de hoop op de betere dagen werd er ook even niet geratsoeneerd, maar even in totale overvloed gegeten.
Vandaar, dat we ook nog steeds een kerstboom hebben met lichtjes, en een kerstdiner - want dat heeft natuurlijk niets met de geboorte van Christus te maken.
Het zijn de oorspronkelijke feesten, met een christelijk jasje aan.
De jaarlijkse bijeenkomst bij Stonehenge in de nacht van de zonnewende van druïden, zij die daar een draadje mee hebben, of er gewoon in geïnteresseerd zijn, is ook nog een overblijfsel aan die tijd.

Van oudsher vierden we hier in die streken het feit dat de winter op de helft was ; de langste nacht valt in die periode. Ietsie eerder, maar een kniesoor die daar op let. Veel gebruiken rondom kerst die we kennen (de kaarsjes, de kersboom) zijn oude overblijfselen van 'heidense' rituelen.

Tijdens de kerstening van Europa in de eerste eeuwen na christus, kreeg men het niet voor elkaar alle traditionele feesten af te laten schaffen. Pasen met paasvuren en eieren is er ook zo één. Daarom zijn die dagen omgedoopt tot 'christelijke' feestdagen. De keuze voor welk feest wanneer is tamelijk willekeurig, want inmiddels zijn er tamelijk interessante berekeningen en gegevens dat jezus ergens in september geboren zou moeten zijn, en wanneer de opstanding precies was weten we helemaal niet meer.

Maar tijdens het vieren van die 'nieuwe' gedenkdagen, zijn mensen toch hun 'heidense' tradities blijven vasthouden, ombuigen en opnieuw vormgeven. Wat we nu vieren zijn feitelijk de nogal kitscherig geworden schamele restjes van wat ooit enorme volksfeesten moeten zijn geweest, die zowel met de christelijke feesten als met de traditionele feesten eigenlijk heel weinig meer te maken hebben.

Kerstmis is een belangrijk christelijk feest in het kerkelijk jaar. Met Kerstmis wordt door christenen de geboorte van Jezus-Christus gevierd. Het kerstfeest wordt in de westers-christelijke wereld en in sommige Kerken van het Oosters christendom gevierd op 25 december. In die Oosterse kerken die de Juliaanse kalender gebruiken voor de liturgische kalender, wordt het 13 dagen later gevierd. In veel streken zijn er tevens speciale vieringen op de avond ervoor (kerstavond, middernachtsmis) en/of op de dag erna. In West-Europa wordt 25 december als Eerste Kerstdag en 26 december als Tweede Kerstdag beschouwd. Het feest is in grote delen van de Westerse wereld in hoge mate geseculariseerd en veel elementen in de wijze waarop men Kerstmis viert gaan terug op prechristelijke en Germaanse tradities. De Germanen vierden rond Midwinter (21 december) reeds midwinter- of joelfeesten (winterzonnewende) waarbij het boze werd verjaagd en het licht werd begroet. In de Scandinavische talen heet Kerstmis tot op vandaag jul. In de vierde eeuw zorgden keizer Constantijn de Grote en de bisschoppen ervoor dat Kerstmis op 25 december zou worden gevierd. Op deze datum werd rond de Middellandse Zee tot dan toe de zonnegod vereerd. Omdat Jezus het Licht van de Wereld genoemd werd, zou Constantijn I hebben besloten dat de geboorte van Christus op deze dag gevierd zou moeten worden. Bovendien waren de dagen rond 25 december reeds de vrije feestdagen der saturnaliën. Jezus werd volgens het evangelie aan het einde van het Joodse (of Romeinse) jaar geboren, maar door de kalenderwijzigingen en de verschillen in tijdrekening, wordt de overzetting niet zeer accuraat geacht, te meer, daar ook melding gemaakt wordt van kudden schapen in lagere velden rond Bethlehem. Het weiden van schapen in Palestina is rond 25 december thans weliswaar zeldzaam in Noord-Europa, maar toentertijd niet geheel onmogelijk - de schapen die voor de offerdienst in de Joodse tempel gefokt werden, graasden het hele jaar door, ook in de omgeving van Bethlehem . Bovendien is de maand december in Palestina niet zo koud als in Duitsland of Engeland. De datum is dan ook niet met zekerheid als niet-authentiek te bestempelen, want uit de oude christelijke liturgieën stamt reeds de viering van Epifanie in dezelfde wintertijd. Sextus Iulius Africanus noemt de geboorte van Christus als vallende op 25 december, in een van zijn geschriften gedateerd op 221 n. Chr.