Waarin verschilde de tijdgeest van de jaren 70 van de jaren 60 (20e eeuw) ?
6.6K
6.6K keer bekeken
Geef jouw antwoord
Het beste antwoord
De tijdgeest (ook wel aangeduid met het Duitse Zeitgeist) is de kenmerkende manier van denken en handelen van het merendeel van de bevolking in een bepaalde tijd.
Zo wordt de tijdgeest van de jaren zestig als progressief gezien.
Begin jaren 70 wordt wel aangeduid met de wij-generatie, het denken voor wat belangrijk is voor de totale bevolking, flowerpower.
Halverwege jaren 70 tot halverwege jaren 80 het doemdenken, in de muziek uitte zich dit in punk, new wave en gothic.
(Het begrip komt van de Duitse filoloog Johann Gottfried Herder, terwijl het door Christian Adolph Klotz een naam kreeg.)
Zo wordt de tijdgeest van de jaren zestig als progressief gezien.
Begin jaren 70 wordt wel aangeduid met de wij-generatie, het denken voor wat belangrijk is voor de totale bevolking, flowerpower.
Halverwege jaren 70 tot halverwege jaren 80 het doemdenken, in de muziek uitte zich dit in punk, new wave en gothic.
(Het begrip komt van de Duitse filoloog Johann Gottfried Herder, terwijl het door Christian Adolph Klotz een naam kreeg.)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Andere antwoorden (4)
In de jaren 70 had men voorgangers, in de jaren 60 moesten ze het zelf bedenken.
In de sixties werd een cultuur van verzet groot, tegen de generatie die de de 2e wereldoorlog had meegemaakt. Wég met het vijand-gerichte denken, hoera voor de vrijheid en het onbevangen denken en leven.
In de seventies borduurde men daarop voort, zonder het afzetten tegen de vorige generatie, voortbouwend op de geest van de sixties.
In de sixties werd een cultuur van verzet groot, tegen de generatie die de de 2e wereldoorlog had meegemaakt. Wég met het vijand-gerichte denken, hoera voor de vrijheid en het onbevangen denken en leven.
In de seventies borduurde men daarop voort, zonder het afzetten tegen de vorige generatie, voortbouwend op de geest van de sixties.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
in de jaren 70 kwam men erachter dat alles toch niet rozengeur en maneschijn was zoals in 60ties wel gedacht werd door met name de olie boycot en daarna stijgende pijzen komt er en een einde aan de ongeremde economiese groei salarisen stijgen niet meer automaties en arbeiders komen in verzet(oa de haven staking)
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Het in de jaren 60 ontdekken dat niet alles moest zoals het altijd al gedaan was (vb langere haren) en de vrijheid om met leeftijdgenoten uit je bol te gaan. De zgn. "ouderen"die er niet mee om konden gaan.
In de jaren 70, de acceptatie van de ouderen en het zoeken naar de grenzen van deze acceptatie. Dat is m.i. het wezenlijke verschil tussen beide decennia.
In de jaren 70, de acceptatie van de ouderen en het zoeken naar de grenzen van deze acceptatie. Dat is m.i. het wezenlijke verschil tussen beide decennia.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Begin jaren '60 kwam het eerste verzet tegen de klassieke regels voor thuiswonende kinderen maar ook jonggehuwden. We beseften het eigenlijk niet dat een nieuw tijdperk zich aandiende; soms waren we wat onwennig tegenover de baanbrekers die men ontdekte in enkele categorieën van de samenleving.
Al het nieuwe dat plots doorbrak in de maatschappij moest eerst zijn plaats krijgen en werd gebruikt en misbruikt. Sensatie en succes verzekerd en al het goede kwam nog uit de U.S. Men wist nog dat die mannen ons bevrijd hadden en een onuitputtelijke mand met nieuw denken, moraal en levenshouding over ons uitstrooiden. Originele gedachten werden hier verder verwerkt en zette aan tot meer. We droegen nog wel de mantel van de volwassenen die ons voorgingen maar heimelijk al niet meer gevolgd werden. Gebruikers bestonden nog niet..
Naar de jaren 70 werden we al wat moe van het uitdenken en verbeteren van recente dingen. Daar stonden de nieuwen van begin 70 al aan de deuren te trekken. Zij veranderden van 'hunters' en creatievelingen in 'farmers' ze bewerkten en selecteerden uit de massa die hen werd aangeboden en zochten naar gebruik en genot en niet zoveel naar echte vernieuwing. Door het polijsten van de aangenaamste dingen werd er een niet bij name genoemde decadentie opgebouwd en vond men minder existencialisten. Het ruwe ging er af en zo gaat dat verder: ieder generatie zoekt zijn weg, met min of meer succes in originaliteit.
Al het nieuwe dat plots doorbrak in de maatschappij moest eerst zijn plaats krijgen en werd gebruikt en misbruikt. Sensatie en succes verzekerd en al het goede kwam nog uit de U.S. Men wist nog dat die mannen ons bevrijd hadden en een onuitputtelijke mand met nieuw denken, moraal en levenshouding over ons uitstrooiden. Originele gedachten werden hier verder verwerkt en zette aan tot meer. We droegen nog wel de mantel van de volwassenen die ons voorgingen maar heimelijk al niet meer gevolgd werden. Gebruikers bestonden nog niet..
Naar de jaren 70 werden we al wat moe van het uitdenken en verbeteren van recente dingen. Daar stonden de nieuwen van begin 70 al aan de deuren te trekken. Zij veranderden van 'hunters' en creatievelingen in 'farmers' ze bewerkten en selecteerden uit de massa die hen werd aangeboden en zochten naar gebruik en genot en niet zoveel naar echte vernieuwing. Door het polijsten van de aangenaamste dingen werd er een niet bij name genoemde decadentie opgebouwd en vond men minder existencialisten. Het ruwe ging er af en zo gaat dat verder: ieder generatie zoekt zijn weg, met min of meer succes in originaliteit.
Verwijderde gebruiker
14 jaar geleden
Deel jouw antwoord