wat is de oorsprong van het spreekwoord een eed met boter bezegeld?

Het gezegde: een eed met boter verzegeld betekent:
Een belofte waar men zich niet aan houdt; die men snel vergeten is.
In “de oorsprong en uitleging van dagelyks gebruikte Nederduitsche spreekwoorden, opgeheldert tot grondig verstand der vaderlandsche moedertaal Deel I van Carolus Tuinman uit 1726 staan al de spreekwoorden:
Minnebrieven zyn met boter verzegelt; en als de Bruid is in de schuit, dan zyn de beloften uit.
Die eed is met boter verzegelt, en die een hoofd van boter heeft, moet geen bakker willen zyn.
„Het prille begin van een spreekwoord of gezegde hult zich meestal in nevelen”, zegt onderzoeker Theo Meder van het Meertens Instituut voor Nederlandse taal en cultuur. „Spreekwoorden gaan van mond tot mond. En de eerste verteller ligt meestal op het kerkhof.”
De uitdrukking was dus in ieder geval 400jaar geleden al bekend.
Zie ook onder p.296 van de bron:
Zo vast als boter in de zon. Dus zegt men boertende van dat geen vastigheid heeft. Boter word week en smelt in de zon. Daar van is ook ’t spreekwoord: Die eed is met boter verzegelt, en die een hoofd van boter heeft, moet geen bakker willen zyn.
(Boertende betekent: in scherts, niet kwaad bedoeld)