Wat is de oorsprong van de term 'krankjorum'?

Volgens de etymologiebank is het woord zo ongeveer gelijk aan 'in de lorem zijn', .w.z. in opgewonden toestand verkeeren; aan den zwier zijn; in de war, verbijsterd zijn; onverschillig zijn;
In het Friesch zegt men: hy is kwat yn 'e doljorum, dollejorum, dollejoris, dat wellicht, wat de vorming betreft, te vergelijken is met het Zaansche krankjorum (ook Menschenw. 513; 541; Nkr. IX, 12 Juni p. 8) en soppelorum (Kil. soppelore, dunne, vloeibare spijs); zie Boekenoogen, 510, 511, 593 en 967. Kiliaen kent in denzelfden zin een znw. dotelore, delirium, mentis error, insania, dat we o.a. lezen bij Breughel II, 20 v en 34 r: Myn sinnen so wel souwen geraken in doteloor. In Groningen zegt men in de loerom, ook in de lorum wezen = aan den draai zijn (Molema, 246 b); in Oud-Beierland in de loerem nemen, in 't ootje nemen (Opprel, 70 b).