Ik zoek een nederlands gedicht over een mythe uit de klassieke oudheid, iemand een idee?

Roemerswale / Fiore della Neve (1849-1934).

Daar ligt, zoo klinkt een sage van weleer,
Een rijke, trotsche stad in zee verdronken.
En waar de gouden torenspitsen blonken,
Daar kabbelt rustig thans het blauwe meer.

Des avonds zit de visscher mijm'rend neer.
't Is als werd van het goud, daar lang verzonken,
In golf op golf een scheem'ring hem geschonken...
Maar niets geeft van den schat de diepte weer.

Zoo mijn liefde; schoon ge in lied bij lied
Haar lichten schemer telkens blinken ziet,
Als 't gouden schijnsel in de blauwe golven;

Vrees niets, de glans wordt nimmer uitgebluscht,
De schat verdwijnt niet, die in 't harte rust,
Maar blijf er, rijk en kostbaar, diep bedolven.

A.Roland Holst heeft verschillende gedichten geschreven, die op de klassieke oudheid geschoeid zijn - misschien een idee, om daar eens naar te zoeken.

Op koxkollum.nl (zie bron) staan diverse gedichten van Nederlanders dichters over onderwerpen uit de klassieke oudheid, waaronder ook mythologische thema's.

Er staat bijvoorbeeld een gedicht bij van Toon Tellegen, maar ook van de eerder genoemde A. Roland Holst. Je moet dus zelf even kijken welk auteurs voor jou al ''super bekend'' zijn of niet.

Vriendelijke groet,

Steppewolf.