waar kan ik een recensie vinden voor harry potter en de halfbloed prins?

Hier http://www.trouw.nl/tr/nl/4512/Cultuur/archief/article/detail/1710668/2005/11/19/Niet-de-magie-wint-maar-de-liefde.dhtml vind je er een:

"Niet de magie wint, maar de liefde

Agnes Andeweg − 19/11/05, 00:00

RECENSIE Vandaag is hij te koop: 'Harry Potter en de half-bloed prins'. En hij is enger dan ooit! Hoe doet dat Rowling dat eigenlijk? Agnes Andeweg, gespecialiseerd in griezelromans, analyseert HP6, legt de link met beroemde gothic novels en concludeert dat er weinig satanisch te ontdekken valt aan 'De halfbloed prins'.

Menig ouder, menig pedagoog, ja zelfs de paus piekert erover: is Harry Potter goed of slecht voor kinderen? Sommigen zien de serie als het werk van de duivel, anderen als een gewone, moralistische vertelling over goed en kwaad. Eén ding staat vast: de nieuwe Harry Potter is enger dan ooit. Hoe komt dat? En is dat erg?

Die eerste, 'technische' vraag voert terug naar de gothic novel, een genre dat nu al zo'n twee eeuwen bestaat en waar Rowling haar griezeleffecten duidelijk vandaan heeft. Het loopt van Mary Shelley's 'Frankenstein', via Edgar Allan Poe tot de moderne gothic van Stephen King - en je vindt er alles wat de sfeer in 'Harry Potter' bepaalt: het kasteel op de rand van twee werelden (Zweinstein), de spoken, valluiken en geheime kamertjes - en in dit zesde deel zelfs zombies. Sprekende portretten, smaakmakers in alle delen, komen al voor in een gothic novel uit 1765!

Heer Voldemort is natuurlijk een hedendaagse graaf Dracula, de gotieke schurk bij uitstek. De zucht naar macht is niet het enige wat hen bindt. Voldemort keert net als Dracula terug uit een verdrongen verleden, komt tot leven door anderen te doden en bedreigt de moderne wereld. Beiden doen aanspraak op een adellijke titel, en dat wijst erop dat de twee griezels terug willen naar een maatschappij van traditionele (lees tirannieke) machtsverhoudingen.

Maar écht huiveringwekkend wordt het pas, als het kwaad on-menselijk is, maar toch herkenbaar. Dat is de ontdekking van de griezelroman. Die verbeeldt geen parallelle wereld, zoals het sprookje doet, waarin universeel goed en kwaad elkaar bestrijden. Gothic toont het kwaad dat om de hoek opduikt, in Londen of in Elm Street, maar dan wel in extreme, surrealistische vorm - zoals in de half-mens Frankenstein. De Harry Potter-reeks wordt steeds griezeliger doordat het kwaad steeds dichterbij komt, herkenbaarder wordt en toch ongrijpbaar blijft.

(...)"

(vervolg in de reacties)