Op welke maatschappelijke aspecten heeft Bordewijk kritiek in het boek Knorrende beesten?

Ooit heb ik op een boekenmarkt het boekje "Over F. Bordewijk. Een karakteristiek van zijn schrijversarbeid" door Pierre H. Dubois op de kop getikt.
Naar aanleiding van uw vraag ben ik hier weer eens in gaan bladeren. Dubois schrijft hierin onder meer: "Er is zeer veel geheimzinnigheid, zeer veel verwonderlijk, ontzettend, lachwekkend, verontrustend en onverklaarbaar in het verkeer tussen de mensen en in ons bestaan op deze aarde. Ik geloof niet dat ik mij vergis, als ik zeg dat het werk van Bordewijk hieraan zijn oorsprong in grote mate dankt en de vertolking van dit gevoel poogt te zijn (...). En zo lijkt het mij dat de zin van Bordewijks werk, althans grotendeels en mijns inziens in wezen dáárin moet worden gezocht dat het de authentieke, persoonlijke expressie is van on-eigenheid, van ontworteld zijn, van 'dépaysement' misschien, om een Frans woord te gebruiken, dat wel het best zegt wat ik zeggen wil: het gevoel dus van ergens te zijn, waar men bij nadere beschouwing toch niet is, omdat wij iets anders zien dan wat er werkelijk is; een gevoel ook van verwondering daarover, en in vele gevallen vooral een gevoel van angst en ontsteltenis".

Mogelijk helpen deze meer algemene woorden u ook enigszins om een antwoord op uw specifieke vraag te vinden.