Welke romans hebben existentiele psychologie als thema? Of bevatten duidelijk een existentiele zoektocht van de hoofdpersoon?

Natuurlijk de romans van
Simone de Beauvoir
Heel beroemd van haar:
1954 Les Mandarins; (Ned. vert.: 1963; De mandarijnen; door: Jan Hardenberg)

Simone de Beauvoir werd na de oorlog gerekend tot het existentialisme, een stroming waarin Sartre en Albert Camus een prominente rol speelden. Deze gaat uit van ieders eigen verantwoordelijkheid ten opzichte van zichzelf en de hele wereld om hen heen, zonder die af te schuiven op externe omstandigheden of op religieuze of sociale conventies. In 1947 kwam het boek Niemand is onsterfelijk uit en groeide haar bekendheid vanwege haar actieve politieke bestaan.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Simone_de_Beauvoir

Jean-Paul Sartre
http://nl.wikipedia.org/wiki/Jean-Paul_Sartre


Albert Camus
Voorbeeld:
1942 - De vreemdeling (L'Étranger), een existentiele parabel.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Albert_Camus

Er zijn talloze van dat soort boeken. Voor mij zijn de meest tot de verbeelding sprekende wel (ook weer van de hand van een Franse auteur) de werken van F. Céline. Zoals Voyage au bout de la nuit... de titel zegt het eigenlijk al.
Daarnaast ook de boeken van Dostojevski... Raskolnikov's verhaal is prachtig natuurlijk en een voorbeeld geweest voor vele andere existentialisten. Ik vind zelf Camus ook een goed schrijver. Sartre vind ik persoonlijk iets te elitair. Ik hoop dat je hier wat aan hebt.